9 Ул үҙ халҡына: – Ҡарағыҙ әле, исраилдар ҡайһылай ишәйгән, улар беҙҙән ҡеүәтлерәк.
Авимәләх Исхаҡҡа былай тине: – Кит бынан. Һин беҙгә ҡарағанда артыҡ ныҡ көсәйҙең.
Алла былай тине: – Мин Алла, атайың Аллаһымын. Ҡурҡма, күс Мысырға: унда Мин һинән бөйөк халыҡ бар ҡылырмын.
Ҡарағыҙ, илдә халҡығыҙ күпме, ә һеҙ уларҙы эштән айыраһығыҙ.
Ишле халыҡ – батшаның шөһрәте, халҡының аҙлығы – хакимдың һәләкәте.
Асыу – ҡаты, ярһыу – тыйғыһыҙ, әммә көнсөллөк алдында кем сыҙай алыр?
Шулай уҡ мин һәр төрлө хеҙмәт, эштәге оҫталыҡ кешеләр араһындағы көнсөллөктән булғанын да күрҙем. Былар бөтәһе лә – буш мәшәҡәт, ел артынан ҡыуыу.