2 Мин, Раббы ҡушҡанса, билбау һатып алып, билемә быуҙым.
Үҙ белдегеңә таянма, бөтөн йөрәгең менән Раббыңа инан.
Ошо мәлдә Раббы Амус улы Ишағыяһҡа: – Бар, билеңдәге ҡыл туҡымаңды, аяғыңдағы ҡатаңды сисеп ташла, – тине. Ишағыяһ үҙенә ҡушылғанды эшләне: яланғас һәм ялан аяҡ йөрөнө.
Шунан тағы миңә Раббы һүҙе булды:
Һин иһә, эй әҙәм улы, Минең әйткәндәремде тыңла! Был фетнәсел нәҫел кеүек тиҫкәре булма. Ауыҙыңды ас, һиңә биргәнемде аша!