3 эйе, әгәр белемгә юл асып, зиһенде саҡырһаң,
аҡылға ҡолағыңды асып, йөрәгеңде төшөнмәккә йүнәлтһәң,
уны көмөш эҙләгән һымаҡ, йәшерен хазина һымаҡ эҙләһәң, –
Ниндәй юлдан барһаң да Раббыңды таны, Ул һинең һуҡмағыңды турайтыр.
Тыңлағыҙ, уландар, атай нәсихәтен, ҡолаҡ һалығыҙ, аҡыл туплағыҙ.
Мине һөйгәндәрҙе мин дә һөйәм, эҙләгәндәр мине тапмай ҡалмаҫ.