Даниил 11:8 - Башкирский ВЗ (неполный)

⁸ Ул төньяҡ батша кешеләренең илаһтарын да, ҡойолған һындарын да, затлы – алтын һәм көмөш – һауыт-һабаһын да ҡулына төшөрөр һәм Мысырға алып ҡайтып китер. Шунан һуң бер нисә йыл ул төньяҡ батшаһын борсомаҫ.

Изге Яҙма

⁸ Ул төньяҡ батша кешеләренең илаһтарын да, ҡойолған һындарын да, затлы – алтын һәм көмөш – һауыт-һабаһын да ҡулына төшөрөр һәм Мысырға алып ҡайтып китер. Шунан һуң бер нисә йыл ул төньяҡ батшаһын борсомаҫ.

Даниил 11:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланмыш 31:30

– Ярай, – тип дауам итте Лаван, – һин минең яндан тыуған ереңде тәҡәтһеҙ һағынған өсөн дә киткәнһең, ти. Ә ниңә минең илаһтарымды урланың?

Сығыу 12:12

Мин ошо төндө Мысыр ерен иңләйем, беренсе булып тыуған һәр ир-атты һәм беренсе булып тыуған иркәк малды үлтерәм. Мысырҙарҙың бөтә илаһтарына яза бирәм. Мин – Раббы.

Ишағыяһ 2:16

Таршиш караптарына, бөтә матур кәмәләргә – Барыһына ла киләсәк ул көн!

Ишағыяһ 37:19

илаһтарын утҡа яҡты. Тик был илаһтар Алла түгел, ә ағастан һәм таштан кеше ҡулы менән яһалған һындар ине. Шуға ла уларҙы юҡ иттеләр.

Йермеяһ 46:25

Исраил Аллаһы, Күк ғәскәрҙәре Раббыһы былай ти: – Бына Мин Но ҡалаһының илаһы Амонды, фирғәүенде һәм Мысырҙы, уның илаһтарын һәм батшаларын, фирғәүенде һәм уға өмөтләнгәндәрҙең барыһын язалайым.

Даниил 10:3

Ошо өс аҙна эсендә татлы ризыҡ ашаманым, ит менән шарапҡа тотонманым, тәнемә май һөртмәнем.

Даниил 11:9

Төньяҡ батша көньяҡ батшаның ерҙәренә баҫып инер, ләкин кире үҙ иленә сигенер.

Һошеяғ 13:15

Әфраим үҙ туғандары араһында Иң түллеһе булһа ла, Көнсығыш еле, сүллектән иҫкән Раббы еле күтәрелер: Шул саҡ инештәре кибер, Шишмәләре ҡороп ҡалыр. Хазинаһы юҡҡа сығыр, Бар зиннәттәренән яҙыр.

Һошеяғ 8:6

Был бот – Исраилдың эше, Уны һөнәрсе яһаған, Ул – Алла түгел! Самарияның башмағы селпәрәмә ватылыр!

Иҫәп алыу 33:4

Ул ваҡытта мысырҙар Раббы һәләк иткән бөтә беренсе булып тыуған улдарын ерләй ине – был Раббының уларҙың аллалары өҫтөнән хөкөм ҡылыуы булды.

Ҡанун 12:3

Ҡорбан усаҡтарын емерегеҙ, табыныу бағаналарын юҡ итегеҙ, алиһә Ашера хөрмәтенә ҡуйылған ҡолғаларын утта яндырығыҙ, илаһтарының боттарын ватығыҙ – ул урында уларҙың исемдәре лә иҫкә төшмәҫлек булһын.