2 Эзэн! Үгэнүүдыем дуулыт! Һанаа алдахым анхарыт!
Эзэн хадаа хэтэ мүнхэдөө Хаан юм. Газар нютагһаань хариин зон усадхагдаха.
[Магтаал дуун. Давидай зохёоһон.] א (алээп) Хаан болохо Бурхамни, би Таниие үргэмжэлжэ, нэрыетнай хэтэ мүнхэдөө магтан байхаб. ב (бээт)
Харин Та, Эзэн, минии бамбай мүн! Та намда илалта үршөөнэт, зориг намда үгэнэт.
Тэдэ һэлмээрээ газар нютаг эзэлээ бэшэ, хүсэтэй байһань илалта туйлуулаа бэшэ, харин Танай гар, хүсэ шадалтнай, Танай шарайн гэрэл туяа! Юуб гэбэл, Та тэдээндэ онсо һайнаар хандадаг бэлэйт.
Бурхан, Сион дээрэ Танай урда магтаал соностоно, Танай урда тангаригууд бэелүүлэгдэг.
Бурхан — эртэ урдын сагһаа минии Хаан, дэлхэйн дунда абаралай ажл ябуулагша.
Эзэнэй нангин үргөөгэй хашаа руу орохоо хэды ехэ һананабиб! Зүрхэмни, бэемни Амиды Бурханай урда баясан дуулана.