13 Израилиин үлдөөсэ зон буруу хэрэг үйлэдэхэгүй, худал хэлэхэгүй, мэхэ гохо хэрэглэхэгүй. Тэдэ эдеэ хоолоо барин, амаран, аюулгүй амгалан амидарха.
Ёшапаадай хааншалалга саашадаа амгалан тайбан байдалда үргэлжэлбэ. Бурхан тэрэниие алишье талаһаань аршалан байгаа һэн.
Иигэжэ һайн һуухышни хүнүүд хараад, хүндэлэн туһаламжа эридэг болохо.
Худал хуурмаг хэлэн, шамда ямар олзо бэ, юун нэмэри болохоб?!
Тэнгэри ба газар бүтээһэн Эзэнһээ минии туһаламжа ерэхэ!
Тэрэ шамайе хүл алдуулхагүй. Шамайе Хамгаалагша һажахагүй.
Далайнууд дээгүүр һууриинь Тэрэ табяа, гүнзэгы уһан дээгүүр байгуулаа.
Араамай хотонууд орхисооной болоод, тэндэ мал һүрэг бэлшэхэ, хэншье тэдэниие үргөөхэгүй.
Тэндэ нэгэ ехэ харгы зам бии боложо, «Нангин арюун зам» гэжэ нэрлэгдэхэ. Тэрээгээр нүгэлтэй нэгэшье хүн ябахагүй, ямаршье тэнэг хүн энэ замаар ябагшадые төөрюулхэгүй.
Зүб шударга, эрхэ сүлөө мандажа, шамайе хүсэтэй болгохо. Дарлалта харшалалгаһаа айхагүйш, Аюултай һүртэй юумэн шамда ойртохогүй.
Зоной арбанай нэгэ хубишье эндэ үлөө һаань, энэ газар дайда дахин хооһоруулагдаха. Сарса болон зандан мододые тайрахада, үндэһэн түгсүүл үлэдэг. Тэрээн мэтэ нангин үрэ энэ орон нютагай үндэһэн мүн.
Удаань бүхы арад зоншни гансал зүб шударга хэрэг үйлэдэн байха, газарые хэтэ мүнхэдөө эзэмдэхэ. Намайе алдаршуулхын тула Би тэдэниие таряа, бүтээгээ бэлэйб.
Эзэн иигэжэ айладхаа: «Тэдэ Минии арад түмэн гээшэ, Намайе мэхэлхэгүй». Тиигээд Тэрэ тэдэниие абараа бэлэй.
Минии арад түмэн Намда зальбаран, Шароон газар руу хонидоо, Ахоорой нюруу газар руу үхэрөө туужа адуулдаг байхал.
Тэдээн тушаа һанаагаа табиха удамаршадые табихаб. Минии арад түмэн бэшэ айхагүй, һүрдэхэгүй, бэшэ тэдэниие хэһээхэгүйб. Энэ болбол Би, Эзэн, тунхаглана мүн!
Минии зараса Яков, бү ай, Израилиин зон, бү һүрдэ. Баряанда байһан холын нютагһаатнай Би таанадые абархаб. Таанад гэртээ бусажа, амар амгалан ажаһуухат. Таанадые хэншье айлгахагүй.
Тэдэ үдэрнүүдэй һүүлдэ Израилиин арадтай баталха хэлсээн иимэ: Өөрын хуулиие тэдэнэй һанал бодолдо хадуулгахаб, зүрхэ сэдьхэлдэнь бэшэхэб. Би тэдэнэй Бурхан, тэдэ Минии арад түмэн болохо.
Тэдэ аюулгүй амгалан орон нютагтаа ажаһуужа эхилхэдээ муу муухай хэрэгүүдээ, Намда урбадаг байһанаа һанажа, эшэхэ.
«Тиихэдэ таанад Намайе Өөрын нангин уулада оршодог таанадай Бурхан, Эзэн мүн гэжэ мэдэхэ болохот. Иерусалим арюун боложо, хойто үедэ хари хүнүүд тэрэниие дайран үнгэрхэеэ болихо.
Би харюугаа абаагүй шуһанайнь харюу тэдээнһээ нэхэхэб». Ушарынь хадаа Эзэн Сиондо оршодог болохо.
Амгалан тайбан, хэншье таниие хүлгүүлхэгүй, һанаан сэдьхэл тэгшэ ажаһуухат. Аймшагтай зэрлиг амитадые газар дээрэһээтнай намнахаб. Һэлмэтэ дайсан газар дээгүүртнай ябахагүй.
Хүн бүхэн үзэмэй модоной гү, али инжирэй өөрын модон доро энхэ тайбан ажаһуужа, хэншье тэдэниие хүлгөөжэ байхагүй. Юуб гэбэл, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн энээниие айладхаа мүн.
Тэрэ дохолон һалга, холуур тараагдаһан зониие хүсэтэй шанга арадай эхи табигшад болгохоб. Энэ сагһаа эхилэн, хэтэ мүнхэдөө Сион хада уулаһаа Би тэдэниие хааншалан зонхилон байхаб».
Өөрынгөө арад түмэниие дахуулан ябыт, Эзэн! Өөрын уг залгамжалгын хуби зониие хони харюулдаг мэтээр очирто баягаараа харюулан байгыт! Тэдэ зон ой модон соо амяараа ажаһууна, теэд эртэ урда сагтал адляар, тэдэ үрэжэлтэ Башаан болон Галаадта ажаһууг лэ!
Сүлэлгэдэ байжа амиды мэндэ гарасалдаһан Иудын зоной үлдөөсэ энэ газарта байрлажа, малаа тэндэ адуулха, Ашхэлооной гэрнүүдтэ амаран унтаха. Эзэн Бурханиинь тэдээн тушаа һанаагаа табижа, сүлэлгэһөө бусааха.
Эзэн хотын дотор зүб шударга хэрэг эрхилнэ, буруу юумэ хэдэггүй, үүр сайхада, үглөө бүри Тэрэ заабол зарга шүүбэри үйлэдэнэ. Теэд шударга бэшэ зон эшэхэ гээшые мэдэдэггүй.
«Үрэ таряан амархан ургана. Уһан үзэм жэмэслэжэ, газар үрэ ургамалаа дэлгээжэ, тэнгэри уһа шүүдэрээ буулгаха. Энэ бүхы зүйлые үлэһэн зондо эблүүлжэ үгэнэб.
Таанарай хэхэ юумэн иимэ. Нэгэ нэгэндээ үнэниие хэлэгты. Үнэн сэхээр хэрэг шүүгты. Шүүлгэтнай амар амгалангай түлөө байгуужаг.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн иигэжэ айладана: «Би Сион руу эрьежэ, Иерусалимай дунда оршохом. Тиигээд Иерусалимые Үнэнэй Хото гээд нэрлэхэ, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй хадые Нангин хада уула гэжэ дуудадаг болохо».
Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн Эльгээмэлнүүдээ ябуулха, тэдэнь хаан орон соонь бүхы буруу ябадалтаниие болон бусад зониие нүгэлдэ оруулагшадые суглуулха,
Урдаһаань Натанаилай ерэжэ ябахые Иисүүс хараад: – Хуурмаг мэхэгүй, жэнхэни Израилиин хүн байна, – гэбэ.
Бэе бэедээ худал юумэ хэлэхэеэ болигты, таанад урданайгаа ажамидаралые заншалнуудтайнь хамта орхёо гээшэт.
Зүб юумэ хэжэ байһанайнгаа түлөө зоболон гаталжа байбалтнай, Бурхан ашыетнай харюулхал! Хэнһээшье бү айгты, һанаагаа бү зобогты.
Бурханһаа түрэһэн хүн бүхэн нүгэл хэгшэгүй гэжэ бидэ мэдэнэбди: Бурханһаа түрэһэн хүниие Бурханай Хүбүүн хаража аршалжа байдаг. Шолмос тэрэ хүндэ муу юумэ хэжэ шадахагүй.
Тэдэнэр хэзээдэшье худал хуурмаг үгэ хэлэдэггүй, гэм зэмэгүй байһан юм.
Бузарлагдаһан ямаршье юумэн тэрэ хотодо орохогүй, гутамшаг муухай юумэ хэгшэд, мэхэ гохо гаргагшад тэрэ хотодо орохогүй. Үргэлэй Хурьганай амидаралай ном дэбтэртэ нэрээ бэшүүлһэн хүнүүд лэ тиишэ оруулагдаха.
Аймхай дүүлэгэрнүүд, Иисүүстэ һүзэглэдэггүй хүнүүд, бузар муухай нүгэл хэгшэд, алууршад дээрмэшэд, зальхай ябадалтан, эльбэ хэгшэд, онгондо шүтэгшэд, элдэб худалшад гал, хүхэрөөр дүлэтэн носогшо нуур руу хаюулха. Энэнь хоёрдохи үхэлгэ мүн.