24 Һохор балай хүтэлэгшэд, таанар унданһаа боргооһо шүүжэ гаргаад, харин тэмээ залгидагта!
Удамаршадынь зоноо төөрюулхэ, гээгдэхүүлхэ.
Тэдэн тухай һанаагаа огто бү зобогты. Тэдэнэр һохор хүнүүдэй һохор ударидагшад мүн; теэд һохор хүн һохорые хүтэлжэ ябабал, хоюулаа нүхэ руу унаха юм.
Баян хүнэй Бурханай хаан орондо орохоһоонь бэлээр зүүнэй һүбөөр тэмээн ороод гарахал гэжэ таанарта дабтан хэлэхэб, – гээ бэлэй.
Һохор балай хүтэлэгшэд, таанад гашуудал зоболон үзэхэт! Таанад: «Хэрбээ али нэгэн хүн Һүмөөр тангариглаа һаа, тангаригынь хүсэнгүй; харин Һүмэдэ байһан алтаар тангариглаа һаа, тангаригынь хүсэн түгэлдэр», – гэжэ һурганат.
Үгышье һаа, нюдэндэшни модоной орожо тороод байхада, ши нүхэртөө: «Байза, би шинии нюдэндэ ороод байһан гэшүүһэ гаргаһууб», – гэжэ яагаад хэлэхэбши?
Эртэ үглөөгүүр еврейнүүд Иисүүсые удамаршын ордондо Кайафаһаа асарба. Бэеэ бузарлахагүйн тула тэдэ римэй засаглагшын ордондо оробогүй, тэндэ ороо һаа, тэдээндэ Паасхын зоог барижа болохогүй байгаа.
– Үгы! Тэрээниие бэшэ! Бараббаае бидэндэ таби! – гээд тэдэнь хашхаралдаба. Харин Бараббаа гэдэгынь үймүүлэгшэ байгаа.
Теэд эхэнэртэ газар туһалаа: луугай гаргаһан уһа мүрэниие газар амаа ангайлгаад уужархиба.