48 Иисүүс тэрэ хэлэһэн хүндэ: – Эжымни хэн бэ, аха дүүнэрни хэд бэ? – гэжэ хэлэбэ.
48 Иисус тэрэ хэлэһэн хүндэ: «Эжымни хэн бэ, аха дүүнэрни хэд бэ?» – гэжэ хэлэбэ.
Эсэгэдээ гү, али эхэдээ Намһаа үлүү ехээр дуратай байһан алишье хүн Минии шабиин зэргэдэ хүртэхэ эрхэгүй. Мүн баһа хүбүүндээ гү, али басагандаа Намһаа үлүү ехээр дуратай алишье хүн Минии шабиин зэргэдэ хүртэхэ эрхэгүй.
Тиимэһээ нэгэ хүн Иисүүстэ: – Харыт даа, эжытнай, дүүнэртнай газаа зогсоно. Тантайгаа хөөрэлдэхэ һанаатай байна, – гэбэ.
Тиигээд шабинар тээшээ гараараа заагаад: – Хара даа, эжымни, аха дүүнэрни эдэ гээшэ.
– Юундэ Намайе бэдэрээ зомта? Намайе Эсэгынгээ гэртэ байха ёһотой гэжэ мэдэхэгүй аалта? – гэжэ хүбүүниинь харюусаба.
Харин Иисүүс сэсэн ухаагаараа, энэрхы сэдьхэлээрээ Бурхандашье, хүн зондошье һайшаагдан үдэжэ, ехэ боложо байгаа һэн.
Тиимэһээ бидэ энэ сагһаа эхилээд, хэнииешье энэ дэлхэйн заргаар бү шиидхэе. Нэгэтэ бидэ Христоосые энэ дэлхэйн заргаар шиидхэһэн байгаабди, мүнөө тиигэхэеэ болёобди.
Тэдэнэр эхэ, эсэгэеэ харахаяа болинхой, аха, дүүнэрээ танихаа болёо, үхи хүүгэдээ орхинхой, гэбэшье Танай үгэнүүдые сахин хадагална, Тантай баталһан хэлсээгээ дүмэн дүүргэнэ.