26 Һүүлшынь дайсан болохо үхэл усадхагдаха.
Эзэн Бурхан үхэл хаталые хэтын хэтэдэ усадхаха. Бүхы зоной нюурһаа Тэрэ нулимса аршажа, Өөрын арад түмэнэй нэрээ гутааһан ушарые бүхы дэлхэйгээр зайлуулха. Энээн тушаа Өөрөө Эзэн айладхаа бэлэйл.
Үхэлэй оронһоо таанадые Би абархагүйб, үхэлһөө мултаруулхагүйб. Ай, Үхэл, зоболонгуудшни хаанаб? Үхэл, хадхуураараа зониие хадхан алыш, бултыень усадхыш! Би энээн тушаа оройдоошье халаглахагүйб.
Тэдэнэр Бурханай Эльгээмэлнүүдтэл адли болоод, хэзээшье үхэхэгүй мүнхэ байха, юундэб гэбэл, тэдэнэр үхөөд амидырха бшуу.
«Ай, Үхэл, илалташни хаанаб? Ай, Үхэл, хадхууршни хаанаб?»
Харин мүнөө манай Абарагша Иисүүс Христоосой ерэхэдэнь, тэрэ үршөөлынь эли болоо. Христоос Иисүүс үхэлые туйлажа, Һайн Мэдээсэлэй ашаар бүхы хүнүүдтэ мүнхын амидарал үршөөгөө.
Үхибүүдэй махабад бэе ба шуһанһаа бүридэһэн хадань Иисүүс Өөрөө тэдэнтэйл адли хүн болоо. Үхэлые эрхэ мэдэлдээ абаад байһан шолмосые Өөрынгөө үхэлөөр хүсэгүй болгохын тула,
Бии байһан үхөөшэдөө далай үгөө, бии байһан үхөөшэдөө үхэл, үхэлэй орон хоёр үгөө, тиин үхөөшэн бүхэниие тэрэнэй хэһэн үйлэ хэрэгэйнь хэмжээгээр шиидхээ.
Удаань үхэл, үхэлэй орон хоёрые гал дүлэтэ нуур руу хаяһан байна. Энэнь хоёрдохи үхэл – гал дүлэтэ нуур мүн байһан юм.
Бурхан тэдэ хүнүүдэй нюдэнһөө гараһан дуһал нулимса бүхэниие аршаха. Үхэлгэ хосоролгошье саашадаа байхагүй, уйдхар гашуудал, орилолдоон бархиралдаан, үбдэлгэ хабдалгашье саашадаа байхагүй, ушарынь гэбэл, урданай бүхы юумэн урдажа ошоо».