6 Хатуу шанга, эрэлхэг зоригтой байгты, тэдээнһээ бү айгты, бү һүрдэгты, юуб гэхэдэ, Эзэн Бурхантнай таанадтай хамта ябана. Тэрэ таанадые орхихогүй, хаяхагүй.
Тэрэ һүнинь Эзэн тэрээндэ үзэгдэжэ, иигэжэ айладхаба: – Би шинии эсэгэ Абраһаамай шүтэдэг Бурхан гээшэб. Юунһээшье бү ай. Намда үнэн сэхэ зараса Абраһаамда айладхаһанай ёһоор, Би хододоо шамай анхаржа, үреэл хайраяа элирхэйлжэ, үреэжэ, уг удамыеш олошоруулхаб.
Хаанашье ябаа һааш, Би шамтай суг ябажа, аршалхаб. Энэ орон нютаг руу дахин асархаб. Айладхаһанаа бэелүүлтэрээ Би шамайе орхихогүйб.
Зоригтой бай! Арад түмэнэйнгөө түлөө, Бурханайнгаа хотонуудай түлөө эрэлхэг шангаар зогсоё. Эзэн хэхэ юумэеэ үйлэдэхэнь болтогой!
– Бултанай мордохо замаар миниишье мордохо саг дүтэлбэ. Ши хадаа бата найдамтай, эрэ хүндэл бай.
Эзэн Бурхамнай элинсэг хулинсагтамнай туһалан байгаа. Тэрэ маанадтайшье хамта байжа, хэзээдэшье маанадые бү орхиг лэ!
Эзэнэй Моисейдэ Израилиин аша туһада үгэһэн захяануудые, хуули ёһонуудыень наринаар бэелүүлжэ ябахадаа, ши хододоо амжалтатай ябахаш. Эрэлхэг зоригтой, юунһээшье айнгүй, сэдьхэл дүүрэн яба.
Мэдэжэ яба, Эзэн нангин гэр барилгаар шамайе шэлээ, хүсэлөө зоримгойгоор бэелүүлэ.
Давид Соломоондоо иигэжэ хэлэбэ: – Эрэлхэг зоримгой шанга яба, юунһээшье бү ай, зүрхэ бү алда, юуб гэхэдэ, Эзэн Бурхан, Минии Бурхан хододоо шамтай байха, Эзэнэй гэрэй бүхы заабаринуудыень дүүргээд байбалшни, Тэрэ шамһаа холо болохогүй, шамайе хэзээдэш орхихогүй,
– Шанга, зоригтой байгты. Ассириин хаанһаа, тэрээнтэй байгааша олон сэрэгһээ бү айгты, бү һүрдэгты, юуб гэхэдэ, бидэ тэрээндэ орходоо ехэ хүсэтэйбди.
[Давидай зохёоһон.] Минии аршалалта Эзэн, Таниие дууданаб! Дуугүй бү байгыт! Дуугүй байбалтнай, үхэһэн хүндэ адли болохолби.
Бү айгты, Би таанадтаяа хамтаб! Би таанадай Бурхамби, тиимэһээ бү һанаагаа зобогты! Би таанадые хүсэтэй болгожо, туһалхаб! Таанадые хамгаалжа, абархаб!
Эзэн иигэжэ айладхана: Таанадай түшэг тулгуубари Би, гансал Би мүн! Юундэ таанад үхэхэ табисууртай, хагдардаг үбһэндэл адли хүнһөө айха болообта?
Хэнһээшье бү ай, аршалхын тула Би шамтай хамта байнаб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхажа байна мүн! – гэбэ.
Би тэдээнтэй хэтэ мүнхын хэлсээ байгуулхаб. Һайн юумэ тэдээндэ хододоо хэдэг байхаб, холодохогүйнь тула Намһаа угаа айдаг болгохоб.
Гэбэшье Зэрубабээл зоригтой бай, Ёцадаагай хүбүүн Иисүүс, ахамад санаартан, зоригтой бай! Энэ ороной улад зон, зоригтой байгты! Би, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, таанартай хамта байнаб. Ажал хэгты, туһалхаб.
Арадуудай дунда Иудын удам, Израилиин уг удам хараал боложо байһые Би үреэл болгожо, таанарые абархаб. Бү айгты, шандааһаяа шангадхан хүсэ шадалаа элсүүлэгты».
Тэдэнэй ажаһуудаг газар тунга ногоотой гү, али үгы гү, тэдэнэй ажаһуудаг хотонууд хэрэм ханатай гү, али үгы гү гэжэ хаража тэндэһээ мэдэгты.
Эзэнэй урдаһаа эсэргүүсэн таанад бү бодогты! Тэрэ орон нютагай арадһаа таанад бү айгты! Тэдэниие бидэ илахабди! Тэдээндэ ямаршье аршалалта үгы. Тиихэдэнь Эзэн бидэнтэй хамтал! Тэдээнһээ таанад бү айгты!
Шабинарни, багахан һүрэг таанар, бү айгты! Эсэгэтнай танда Бурханай хаан орониие дуратайгаар үршөөхэ бшуу.
Һэргэг байгты. Һүзэгөө алдангүй, зоригтой, хатуу байгты.
Эсэстэнь иигэжэ хэлэһүү: Эзэнэй һүр хүсөөр бэхижэгты.
Би таанадта иигэжэ хэлээ һэм: «Тэдэнһээ бү сошогты, бү айгты.
Тиимэһээ мүнөөдэр минии дамжуулһан бүхы захяа заабаринуудые сахин байгты. Тиигэбэл, таанад шанга болохот, Иордан гол гаталан, эзэмдэхэ гэһэн газартаа ошожо, эзэлхэт.
Дайсадайнгаа урдаһаа байлдаанда гарахадаа, таанадһаа олон моритой, дайшалхы тэргэтэй, сэрэгтэй байһыень обёороод, бү айгты, юуб гэхэдэ, Египедһээ гаргаһан Эзэн Бурхантнай таанадтай байһаар.
Удаань Эзэн Нүүнэй хүбүүн Иисүүстэ захирба: – Хатуу шанга, эрэлхэг зоригтой бай, юуб гэхэдэ, Израилиин арад түмэниие Минии тангариглан найдуулһан газарта хүтэлэн абаашахаш. Би шамтай суг байхаб.
Моисей Иисүүс гэгшые дуудажа, Израилиин бүхы улад зоной дунда тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Хатуу шанга, эрэлхэг зоригтой байгаарай, юуб гэхэдэ, үбгэ эсэгэнэртэмнай Эзэнэй «үгэхэб» гэжэ тангариглаһан газар дайда руу энэ арад зоноо ши хүтэлэн абаашахаш. Ши хуби хубяар тэрэ газарые зондо хубаарилхаш.
Эзэн Өөрөө шамайе хүтэлэн ябаха, Тэрэ шамтай байха, шамайе орхихогүй, хаяхагүй. Бү ай, бү һүрдэ!
Эзэн Бурхантнай нигүүлэсхы сэдьхэлтэй Бурхан юм. Тэрэ таанадые орхихогүй, һалгаахагүй, үбгэ эсэгэнэртэйтнай баталһан хэлсээгээ, тангариглаһанаа Тэрэ мартахагүй.
Теэд тэдээнһээ бү айгты! Фараондо, мүн бүхы улад зондонь Эзэн Бурханайтнай юу хэһые һанаад үзыт.
Хүбүүмни, Иисүүс Христоосой хайрлаһан үршөөл хайраарнь бэхижэжэ бай.
Алта мүнгэндэ шунангүй, бии юумээрээ сэдьхэл дүүрэн байгты. Ушарынь гэхэдэ, «Би шамайе хэзээшье орхихогүйб, би шамайе хэзээшье хаяхагүйб», – гэжэ Бурхан айладаа.
Би шамда зарлиг буулганаб: хатуу ба зоригтой байгаарай, бү ай, бү һүрдэн бахарда. Хаанаш ошоо һааш, Эзэн, шинии Бурхан хажуудаш байха.
Иисүүс тэдээндэ хэлээ: – Бү айгты, бү һүрдэгты, хатуу ба зоригтой байгты; юундэб гэхэдэ, Эзэн танай дайлалдаха бүхы дайсадта тиижэл хандаха.
Аймхай дүүлэгэрнүүд, Иисүүстэ һүзэглэдэггүй хүнүүд, бузар муухай нүгэл хэгшэд, алууршад дээрмэшэд, зальхай ябадалтан, эльбэ хэгшэд, онгондо шүтэгшэд, элдэб худалшад гал, хүхэрөөр дүлэтэн носогшо нуур руу хаюулха. Энэнь хоёрдохи үхэлгэ мүн.
Юуб гэхэдэ, Эзэн агууехэ нэрынгээ түлөө Өөрын арад түмэниие орхихогүй. Ушарынь гэбэл, Эзэн таанарые Өөрынгөө арад зон болгон шэлээл!