6 Амиды мэндэ байгаа сагтаа аммоон болон моһааб арадуудта ажана амгалан байдал бү хүсэгты, тэдээндэ бү туһалагты.
Давид хотын улад зониие гаргажа абаашаад, тоосхоно хэдэг хүдэлмэридэ зараба. Хотые хюрөөгөөр, түмэр хурса зэмсэгээр, түмэр һүхөөр һандаргаба. Аммоонуудай бүхы хотонуудта тэрэ иимээр хандаа һэн. Энээнэй удаа Давид бүхы сэрэгтэеэ хамта Иерусалим руу бусаа һэн.
Эзэн минии доромжолуулагдажа байһые хаража, тэрэнэй хараалай орондо намда һайн һайханиие хэжэ магад.
Давид моһаабуудые бута сохибо. Тэрэ тэдэниие газар дээрэ хэбтүүлээд, аргамжаар хэмжэбэ. Гурбанайнь хоёр хубиие алаба, нэгэ хубииень амиды үлөөбэ. Моһаабшууд Давидай засаг мэдэржэ, ясаг түлэдэг болобо.
Тэрэ газарай шэмээр амидархаяа, тэндээ бүхэжэн ажаһуухаяа, хүбүүдтээ дамжуулан хэтэдэнь үгэхэеэ һанаа һаа, тэдэнтэй хэзээшье бү эбсэгты, зөөридэнь бү обтогты. Басагадаа тэдэнэй хүбүүдтэ бү үгэгты, хүбүүдтээ тэдэнэй басагаар һамга бү хүүлэгты».
– Энэл даа, агууехэ Вавилоон, – гээд хаан үгүүлбэ. – Өөрын хүсэ шадалаар, алдар солын болон нэрэ хүндын тула би энэ хаанта хото байгуулааб.
Минии арад түмэн! Моһаабай хаан Балаагай юу хэхэеэ түсэблэжэ байһые, Бэһоорой хүбүүн Балаһаамай тэрээндэ юун гэжэ харюусаһые, Шиттиимһээ Гилгаал хүрэтэр юун боложо байһые һаныш даа. Минии зүб хэрэгүүдые ойлгохын тула эдэ бүгэдые һана!»
Балаһаамда Балаак сухалдажа, гараа арбагануулан: – Дайсадыемни эльбэдэн тарнидыш гэжэ дуудажа шамайе би эндэ ерүүлээб. Тиихэдэм ши тэдэниие гурбадахияа үреэжэ байнаш.
Юундэб гэхэдэ, Эзэн таанадта дуратай; танай үбгэ эсэгэнэртэ үгэһэн шахаа тангаригаа бэелүүлхын тула Тэрэ бар хүсөөрөө таанадые Египедһээ гаргаа, фараоной засаг зонхилолтоһоо мултаруулаа, богоол байдалһаатнай сүлөөлөө.