30 Хэншье эсэгынгээ һамга өөрын һамган болгон абажа, нэрыень гутааха ёһогүй.
Би дахяад шамайе эрьехэдээ, инаг дуранай наһандаа ябахыеш хаража, хубсаһа-далиингаа хормойгоор нюсэгэн бэеыеш орёон хушаа бэлэйб. Минии болохош гэжэ Би тиихэдэ ехэ тангариглаад, шамтай хэлсээ баталаа һэм.
Эсэгынгээ һамгантай ташаяангы хурисал бү үйлэдэ, тиигэжэ ши эсэгынгээ нэрэ гутаанаш.
Хэн эсэгынгээ һамгантай хэбтэбэб, тэрэ хүбүүн һамган хоёр алуулха ёһотой. Тэдэнэй шуһа урасхуулһанай гэм өөһэдэйнь гэм болохо.
Таанадай дунда забхайралга ушарна, нэгэнтнай хойто эхэтэйгээ орёолдоно гэһэн һураг минии һонорто хүрэбэ. Тиимэ бузар забхайралга бусад арадуудайшье дунда ушараа гэжэ дуулдаагүй.
басаганай эсэгэдэ табин шээкэл мүнгэ тэрэ үгэхэ ёһотой. Тиигээд басагые тэрэ эрэ хүн һамга абаха ёһотой, юуб гэхэдэ, хүсөөрөө эдлээ ха юм. Бүхы наһаараа тэрээнтэй тэрэ һалажа шадахагүй.
«Эсэгынгээ һамгантай унтажа, нэрынь гутааһан хүн хараал шэнгээхэ!» Бүхы арад зон харюусаха: «Болтогой!»
– Ши хэмши? – гэжэ тэрэ асууба. – Би Рүүт зарасатнай байнаб. Та намайе дали дороо абыт даа, туһа хүргэхэ ёһотой манай түрэл хүн та гээшэт, – гэбэ тэрэнь.