20 Тиигээд хотынгоо аха захатанда иигэжэ хэлэг: «Энэ манай хүбүүн үсэд, һөөргэдэдэг, манай үгэ дууланагүй, мүнгэ дэмы үригшэ, архинша».
Ёһаабай зон Абшалоомой бэе абажа, ой соо гүнзэгы нүхэндэ хаяад, тэрэнэй дээрэһээ угаа ехээр шулуу обоолбо. Бүхы израильшууд өөр өөрынгөө гэр руу гүйлдэн тараа бэлэй.
Эсэгэдээ хэрзэгыгээр аашалжа, эхэеэ үлдэдэг хүн нэрэ хүндэеэ алдаһан, эшэгүүритэй зүдэг амитан мүн.
Үзэмэй дараһан архи хүнэй ухаа балартуулдаг. Үлүүсэ уудаг хүн хэзээдэшье ухаатай байхагүй.
Хүбүүгээ хэһээдэг бай. Тиигэбэл тэрэнэй түлөө һанаагаа зобохоёо болихош, сэдьхэлыш тэрэ баярлуулха.
эхэ, эсэгэнь тэрэниие абажа, хотынгоо аха захатанда, хотын бартаануудай дэргэдэ асараг.
Тиихэдэнь хотын бүхы ажаһуугшад тэрэ хүбүүе шулуудажа алаг. Иигэжэ өөһэдһөө муу муухай юумэ зайсуулхат. Израилиин бүхы улад зон энээн тушаа дуулажа, айхал.