11 Харин хэн нэгэн нүгөөдэ хүниие үзэн ядажа, һэмээхэнээр амадажа алаад, тэдэ хотонуудай нэгэн руу зугадан ошоо гээшэ һаань,
Харин хүнэй ами наһа таһалдуулһанай түлөө Би шуһа адхагшые – арьяатаншье байг, аха дүүгээ хорооһон хүншье байг, хатуугаар хэһээхэб.
Хэрбээ хэн нэгэн хүниие алаа һаа, өөрөө алуулха. Юундэб гэхэдэ, хүн гээшэ Минии, Бурханай, түһөөгөөр бии болгогдоо.
Хүнэй шуһа урадхуулһан хэрэгтэ хамаатай хүн үхэтэрөө бодхуул ябаха. Тиимэ хүниие бү дэмжэ.
тиигэбэлнь, зоной ниитэ эмхи алууршан ба үһөө нэхэгшэ хоёрой хоорондохи асуудал шиидхэг.
хотын аха захатан хойноһоонь эльгээжэ, тэрэниие асаруулха ёһотой. Удаань үһөөгөө абажа алахыень алуулһан хүнэй дүтын түрэлдэ тэрэ хүниие дамжуулха болоно.
«Нэгэ яһанай хүнөө нюусаар хороогшо нэгэн хараалай ехэ хараалтай!» Бүхы арад зон харюусаха: «Болтогой!»
Аха дүүгээ үзэн ядагша алууршан гээшэ. Харин ямаршье алууршан мүнхын амидаралда хүртэдэггүй гэжэ таанар мэдэнэт.