17 шүбгэ абажа, шэхээрнь үүдэн руу нэнгүүлжэ, шэхыень нүхэлэ. Энэ хадаа тэрэнэй хэтэ мүнхэдөө шинии богоол болоһоной тэмдэг юм. Богоол эхэнэрэйшье шэхэ иимээр нүхэлөөрэй.
Хэрбээ «Би эзэндээ, эхэнэртээ ба хүүгэдтээ дуратайб, сүлөөдэ гараха дурагүйб» гэжэ богоолой хэлээ һаа,
эзэниинь тэрэниие Бурханда дүтэлүүлэн – үүдэндэ гү, али үүдэнэй тотогодо асаран – шүбгөөр шэхыень соо нүхэлхэ болоно. Тэрэ гэһээр хэтэдэ богоолынь болохо.
Хэрбээ богоолойшни шамда болон гэр бүлэдэш дуратай байһан, һайн байһан ушарһаа танайда үлэхэеэ һанажа, гаран ошохоо арсаа һаань,
Сүлөөдэ богоолые табихадаа, бү хара буу, юуб гэхэдэ, тэрэ зургаан жэл соо хүдэлжэ, шинии хүлһэлжэ абаха ажалшанай түлбэриин хахадайнь түлөө хүдэлөө бшуу. Иигэжэ хэрэг бүхэнииеш Эзэн Бурханшни үреэхэл.
Теэд Ханнаа ошобогүй. Тэрэ үбгэндөө: – Үхибүүнэй хүхэнһөө гарахадань би тэрэниие Эзэнэй урда абаашахаб, тиигээд тэрэ тэндээ хэтэдээ үлэхэ, – гэбэ ха.