22 Минии бүтээхэ шэнэ тэнгэри, шэнэ газар хэтэ мүнхэдөө байха гэдэгтэл, таанадай уг удам, нэрэтнай хэтэ мүнхэдөө үлэхэ.
Үри һадаһадтнай элһэн мэтэ тоо томшогүй, уг удамтнай орооһон мэтэ тоолошогүй байха байгаал! Тэдэнэй нэрэ Минии урда үгы болохогүй, хосорхогүй байгаал!
Таанадта Өөрынгөө һургаал дамжуулааб, гараараа таанадые халхалан аршалааб. Би огторгойе татажа, газарай һуури табин, Сиондо «Таанад Минии арад түмэн гээшэт!» гэжэ айладхааб.
Тэрэниие усадхаха гэжэ Эзэн хүсөө, зоболон тохоо. Нүгэлэй түлөө ами наһаяа үргэхэдөө, Тэрэ уг удамаа харахал, Өөрын үдэрнүүдые утадхахал, Тэрэнэй аргаар Эзэнэй хүсэл бэелүүлэгдэхэ.
таанадай нэрэнүүдые Минии нангин үргөө соо удаан сагта дурдан байха, үхи хүүгэдтэй байжа, нэрэеэ нэрлүүлһэнһээ үлүүгээр таанадые хэтэ мүнхэдөө зон дурдахал».
Би тэдэнтэй энэ хэлсээ баталхаб. Шам дээрэ оршогшо Минии Һүлдэ, амандашни Минии хэгшэ үгэмни хододоо шинии, үри һадаһадайш, тэдэнэйшье уг удамай аманда мүнөөнһөө эхилэн хэтэ мүнхэдөө оршог!»
Эзэн иигэжэ айладхана: «Би зүб шударга ёһо гуримда дуратайб, дарлалта, дээрмэдэлгэ үзэн ядадагби. Хэһэн хэрэгүүдэйнь хэмээр шагнал Өөрын арадта үгэхэб, хэтэ мүнхын хэлсээ тэдээнтэй баталхаб.
Үндэһэ яһатадай дунда тэдэ мэдээжэ болохо. Тэдэниие хараһан хүн бүхэн Эзэнэй юрөөһэн арад түмэн гэжэ ойлгохо».
Эзэн иигэжэ айладхана: «Харагты, Би шэнэ огторгой, шэнэ газар бүтээнэб. Урданай юумэн һанаандашье орохогүй.
Ондоо хүн тэрэ бариһан гэрнүүдтэнь ажаһуухагүй, ондоо зон тариһан мододһоонь эдижэ байхагүй. Мододтол адли, зомни удаан ажаһууха, ажалайнгаа үрэ шэмэ өөһэдөө эдлэхэ.
Тэдэ дэмы хооһон ажаллахагүй, түрэһэн үхи хүүгэдынь зоболонтой ушархагүй. Би тэдэниие мүн уг удамынь саашанхи үе сагуудта юрөөхэб.
– Үдэр, һүни тухай Би зарлиг гаргааб, тэдэ саг соогоо ерэдэг байха. Зарлиг хэзээдэшье хазагайруулагдахагүй.
Тон тиимэ хэлсээ Өөрын албатан Давидтай баталааб, тэрэ хаан болохо уг удамтай хододоо байха. Левит санаартадтай тон тиимэ хэлсээ баталааб, тэдэ Намда алба хэдэг байха. Эдэ хэлсээнүүд хэзээдэшье эбдэгдэхэ ёһогүй.
Тэрэ сагай мандахада таанарые суглуулан асархаб, хараһаар байтартнай сүлэлгэһөө таанадые бусаахаб, тиигээд дэлхэйн арадуудай дунда хүндэ ямбатай, нэрэ түрэтэй болгохоб!» Эзэн иигэжэ айладаал!
Таанарта Минии захиһан бүхы юумэнүүдые сахижа байхыень тэдэниие һургагты. Би таанадтай хамаг юумэнэй эсэс хүрэтэр хододоо хамта байхаб.
Тиихэдэ бидэ Бурханай найдуулһан ёһоор ажамидарха шэнэ огторгой ба шэнэ газар дэлхэй хүлеэжэ байнабди.
Тиигээд би шэнэ тэнгэри, шэнэ газар хоёрые харабаб. Түрүүшын тэнгэри, түрүүшын газар хоёр хэтэ заяанда үгы болоо, далайшье хосороо.