17 Тэрэ үнэн зүбые хуяг мэтэ үмдэжэ, абаралые дуулга мэтээр толгой дээрээ табиба. Тэрэ зонһоо үһөөгөө абаха шанга хүсэлдэ нэрбэгдэбэ.
Гэм нүгэлгүй амидарха гээшэ минии хубида хубсаһа үмдэхэтэй адли юрын нэгэ хэрэг бэлэй.
Ерэгты, Эзэндэ баяртай дуу дуулая, абаралайнгаа Хабсагайда баяртай шанга дуулалдая.
Тэрэ үнэн зүбөөр бүһэлхэ, үнэн сэхэ Тэрэнэй бүһэ болохо.
Эзэн! Та гараа далайгаад байнат, харин тэдэ энээниие харанагүй. Танай арад түмэнөө халхалан байхые үзэхэдөө тэдэ эшхэбтэр байдалда орохо! Тэдээндэ бэлдээтэй гал дүлэн дайсадыетнай үрэбхихэ!
Амиды үлэгшэд Иерусалимһаа гараха, амин бэеэ абарагшад Сион хадаһаа бууха. Түмэн Сэрэгтэ Эзэн энээниие заабол бэелүүлхэл.
Эзэн сэрэгшэ мэтэ урагшаа гаража, дай үүдхэхээр бэлэн байхал. Байлдаанай дуу шангаар хашхаран, дайсадтаа хүсэ шадалаа элирхэйлхэ.
Эзэн, һэриит, маанадта туһалыт! Хүсэ шадалаа зангидан, бидэниие абарыт! Эртэ урда сагта, урданай сагта мэтэ һэриит! Тэнгис далайн Рааһаб гэжэ амитаниие сабшан хюдаа, далайн абарга могойе таһа татаа бэлэйт.
Эзэн Бурхамнай, нангин, алдар солото Өөрын гэрһээ – тэнгэриһээ харыт! Маанад тушаа һанаа зобохотнай хаанаб? Хүсэ шадалтнай хаанаб? Маанадые энхэрнэгүйт, энэрэл хайраяа үзүүлнэгүйт.
«Дэгэлынь юундэ улаан, үзэм шахан гэшхэдэг хүнэй хубсаһанда юундэ адлиб?»
Эзэн иигэжэ харюусана: «Би шахуурга соо гансаараа хүдэлөөб, арадуудһаа хэншье Намда туһалаагүй. Би уур сухал дундаа тэдэниие гэшхэхэдээ, шуһаарнь бүхы хубсаһаа муухайдааб.
Тэрэнэй засаглалга, түлөөлгэ бүри ехэ боложол байха. Хан түрэнь хододоо амгалан тайбан байха. Тэрэ Давид хаанай үри һадаһан. Энэ сагһаа эхилжэ хэтэ мүнхэдөө Тэрэ үнэн шударга, үнэн зүбые баримталан хүтэлбэрилхэ. Түмэн Сэрэгтэ Эзэн энээниие бэелүүлхэ ехэ һанаатай.
Иигэжэ уурайнгаа таратар тэдэниие хэһээхэб. Тиихэдэм Минии, Эзэн Бурханай, таанадтай хөөрэлдэһые ойлгохот.
Намтай хөөрэлдэжэ байһан тэнгэриин мүнөөхи Эльгээмэл намда хандан үгүүлбэ: – Иигэжэ зарлагты: Түмэн Сэрэгтэ Эзэн иигэжэ айладажа байна: Би Иерусалим болон Сионой түлөө һанаан болоод байнам.
Нангин Бэшэг соо: «Танай Гэртэ дуратай байһамни Намайе дүлэн мэтээр бадараана!» – гэжэ бэшээтэй байһые Иисүүсэй шабинар һанаба.
Бидэ үнэн зүбые хэлэдэгбди, Бурханай һүр хүсэн манаар дамжан ажалладаг. Үнэн сэдьхэлнай – манай добтолхошье, бэеэ хамгаалхашье хуяг дуулга мүн.
Бэлэн байгты! Үнэн сэхэ ябадалаараа һур бэһэндэл адляар бэеэ бэһэлжэ байгты, үнэн сэдьхэлээрээ хуягтал адляар өөһэдыгөө хамгаалжа байгты.
Абаралгые дуулгадал адляар, Бурханай үгые Һүлдын үгэжэ байһан һэлмэдэл адляар абагты.
Гэхэдээ бидэ үдэрэй харьяалай хүнүүд хадаа эрүүл байха ёһотойбди. Бидэ һүзэг ба дуран хоёроо хуяг мэтэ үмдэжэ, абарагдаха найдалгаа дуулга мэтэ углаад байха ёһотойбди.
«Би үһөөгөө абахаб, Би харюулхаб», баһа «Эзэн арад зоноо шүүхэ», – гэжэ хэлэгшые бидэ мэдэнэбди.
Тиин сэлеэтэй байһан тэнгэри харабаб – тэндэ сагаан мори унаһан хүн байба. Мори унаашань Үнэн зүб, Сэхэ шударгы гэжэ нэрэтэй. Тэрэ һуугаашань зарга шүүбэриие, дайн сэрэгые үнэн зүбөөр хэгшэ юм.