9 Намда зальбархадатнай, Би дуулахаб. Намда хандахадатнай, Би харюу үгэхэб. Дарлалтые болюулжа, бардам бүдүүрхүү зан гаргахаяа, муу үгэ хэлэхэеэ болиходотнай,
Тэрэнь эсэгэдээ майхан руу ороод: – Аба-аа! – гэбэ. – Заа, хүбүүмни! – гэбэ Исаак. – Ши минии али хүбүүмши?
Тиигээд зальбарһан бүхэнэйнгөө харюу Тэрээнһээ абахаш. Харин ши талархалаа элирхэйлхын тулада хэлэһэн үгэ тангаригаа һүүлээрнь бэелүүлжэ бай.
Танай хуули ёһонуудые сахин байхаар замуудни бата тогтоһой!
Эзэн, хэды болотор юм бэ? Та намайе хэтэдээ мартаа юм гүт? Хэды болотор намһаа хорон байхабта?
Танай илалта тэрэниие алдаршуулаа, нэрэ хүндэ болон һүр хүсэ тэрээндэ эльгээгээт.
Танай хилэнһээ боложо, бэедэм элүүр газар үгы, нүгэлһөөм боложо, яһамни үбдэнэ.
Гэм буруутай зондо Танай харгы зам заахаб, нүгэлтэйшүүл Тан руу эрьехэл.
Тэдэ хүгшэрөөшье һаа, жэмэс үгэнэ, тэдэ шүүһэлиг, ногоон.
Таанадай гуйжа гараа үргэхэдэ, Би харангүй байхаб. Хэдышье зальбараа хадатнай, Би шагнахагүйб. Юуб гэхэдэ, гартнай шуһанда зуурагданхай.
Сион дээрэ, Иерусалимда ажаһуугша арад! Танай нёлбоһод хатаха. Абарал тушаа гуйхадатнай, Эзэн таанадта туһалха, таанадые дуулажа, харюу үгэхэ.
Эзэндээ эрьен мүргэгты, мүнөө Тэрэ таанадай ойрохоно.
Хэниие таанад шоо үзэнэбта? Хэнэй урдаһаа амаа ехээр ангайн дуугарнабта? Таанад гэмтэнэй, худалшанай үри һадаһад гээшэт.
Яагаад масаг барихаб гэжэ Минии шэлэһэн түхэл янзань: дарлалтын гэнжэнүүдые, хөөмэгшын ооһор таһалжа, дарлалтада байһан зониие сүлөөдэ табигты.
Эзэн таанадые абаржа шадахагүй, дан хүсэгүй гү, али таанадай туһаламжа эрин дуудаһые дуулахагүй дүлии гэжэ бү һанагты.
Бидэ Танай урдаһаа һөөргэдөөбди, Таниие орхёобди, Танһаа буруу хараабди. Һанаан бодолнай буруу, үгэнүүднай худал.
Тэдэнэй Намда зальбаран, гуйлтаяа дууһан хэлэжэ үрдеэдүй байтар Би харюу үгэдэг байхаб.
Дуудахадам, Та дүтэлөөт, «Бү ай» гэжэ айладаат.
Тиимэһээ Эзэн Бурхан иигэжэ айладхана: – Таанад худалаар хэлэнэт, үзэлтнайшье худал. Тиимэһээ Би таанадай урдаһаа тулахаб.
Иигэжэ би дуугаржа, мүргэн зальбаржа, өөрын болон арад түмэн Израилиингаа нүгэл наманшалжа, Бурханайнгаа нангин хада уула тушаа гуйлта Эзэн Бурхандаа үргэжэ байбаб.
Хуурмагаар тангариглаһан хүн тэрэ юумэн дээрээ табанай нэгэ хубиие нэмээд, гарза харюулгын үргэл хэхэ үдэртэ эзэндэнь бусааха ёһотой.
Онгонууд ерээдүй саг тушаа таамаглана. Мэдэлшэбди гэдэгүүд худал үзэгдэл хаража, хуурмаг зүүдэ үзэнэ. Тэрэнь ямаршье ашагүй. Тиимэһээ хүнүүд хонин мэтэ төөрин, туһа эрин хашхаралдана. Теэд тэдэниие дахуулха хонишон байхагүй.
Үлэгшэ эдэ зон Минии туршалгада оролсохо. Мүнгэ хайлуулдаг гал дундуур тэдэниие гарган туршахаб. Алта тунгаадаг шэнги тэдэниие тунгаажа сэбэрлэхэб. Тиихэдэ тэдэ Намайе дуудаха. Би харюудань «Энэ Минии арад түмэн», – гэжэ айладхахаб. «Эзэн болбол манай Бурхан», – гэжэ тэдэ хэлэхэ.