8 Тиигэбэлтнай, Минии гэрэл таанад дээрэ үүрэй толон мэтэ сасаржа, шархатнай түргөөр эдэгэхэ. Би хододоо таанадтай байхаб, абархаб, хаа-хаанагүй таанадые хамгаалжа ябахаб.
Амидаралшни үдын наран мэтэ гэрэлтэжэ, харанхы соо үүр сайһан мэтэ болохо.
Эзэн бүхы үндэһэтэд дээгүүр, алдар солонь тэнгэри дээгүүр.
Минии толгой муутайһаа шархануудни эдеэртэжэ, муухай үнэртэй болоо.
Юуб гэбэл, нам руу шэглүүлһэн Танай энэрэл хайра агууехэ: Үхэлэй ороной гүнһөө минии сэдьхэл абараат.
Израиль угсаатанай урда ябаһан Бурханай Эльгээмэл жагсаалай һүүлдэ ерэжэ зогсобо. Урдань ябааша үүлэн бахана һүүлдэнь ерэжэ зогсобо.
Буянтай хүн сэдьхэлээ тэдхэдэг. Хэрзэгы шэрүүн хүн сэдьхэлдээ зоболон асардаг.
Элбэг гартай, харуу бэшэ хүн зөөритэй байха, бусадые тэнхэрүүлэгшэ өөрөө тэнхээ орохо.
Харин үнэн шударга хүнүүдэй зам хадаа үүрэй толон мэтэ үдэрэй ерэхэдэ улам һаруул болодог.
Хотын бартаануудые нээгыт! Бурхандаа үнэн сэхэ, зүб шударга үндэһэтэн орог лэ!
Һара, нарандал адли ялагар шанга гэрэлтэй болохо, наран хэмһээ долоо дахин ялагар хурса болохол. Эзэнэй арад түмэндөө ушаруулһан гай гасалангай дүүрэжэ, шархануудайнь эдэгэжэ эхилхэдэ, эдэ бүгэдэ тохёолдохо.
Манай газарта ажаһуудаг зоной нэгэнииньшье үбшэ хабшанби гэжэ гомдожо байхагүй, эндэ амидардаг бүхы зоной нүгэл арюудхагдаха юм.
Энэ удаа таанад яаран гарахагүйт, тэрьедэжэ байхагүйт. Эзэн урдууртнай ябажа, таанадые хүтэлхэ, Израилиин Бурхан ара талаһаатнай таанадые аршалан ябахал.
Тэдэнэй үйлэ хэрэгүүдые Би харанаб, гэбэшье Би тэдэниие эдэгээхэб. Тэдэниие хүтэлжэ, туһалхаб, гашуудан уйлалдагшадай һанаа тэгшэрүүлхэб.
Иерусалим, һэргэжэ гэрэлтыш, Эзэнэй алдар соло шам дээрэ толотоно.
Хараарайгты, харанхыгаар газарай хушагдаад, бусад арадуудай гүн харанхыда байхада, таанад дээрэ Эзэнэй гэрэл туяа мандан, алдар солонь толорхо.
Иерусалимай абарагдатар, харанхыда носожо байгша зула мэтэ илалтынь мандатар би дуугаржал, хашхаржал байхаб.
Дайсадтнай таниие «Сион – хэндэшье хэрэггүй, хэншье тэрэниие анхархагүй» гээд хэлээ. Теэд Би танда тэнхээ үгэхэб, шархыетнай эдэгээхэб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Теэд Би энэ хотые болон ажаһуугшадыень аргалхаб, элүүр энхэ болгохоб. Амар амгалан байдал, аюулгүй байдал тэдээндэ үршөөхэб.
Ассири маанадые абархагүй, дайнай моридто һуугаашье һаа, абарагдахагүйбди. Манай бурхад гэжэ онгонуудые бэшэ нэрлэхэгүйбди. Эзэмнай! Үншэн хэнзэ маанартаа энэрэл хайраяа бэлэглыт!»
«Гэбэшье Минии нэрын урда һүгэдэдэг хүнүүдэй түлөө үнэн шударгын наран мандажа, эдэгээгшэ туяа гийгүүлхэл. Таанад хашаанһаа гүйжэ гараһан тугал шэнги сүлөөтэй хүхюу харайлдахат.
Энэ арадай сэдьхэлынь мохоороо, шэхэнь таглараа, нюдэнь анигдаа. Тиимэһээ тэдэ нюдөөрөө юумэ харанагүй, шэхээрээ дууланагүй, ухаагаараа юумэ ойлгоногүй, тэдэниие аргалжа эдэгээхымни тула Намда ханданагүй».
«Корнелий, шинии зальбарал болон хэһэн буяншни Бурханда хүрөө. Тэрэ шамайе һанаандаа барижа байна.
Бурхан Тэрээндэ һүгэдэгшэ, үнэн сэхээр амидарагша ямаршье яһатанай хүниие хүлеэн абадаг.
Корнелий тэрэниие айн шэртэжэ: – Юун болооб даа, Эзэмни? – гэжэ асууба. – Шинии зальбарал болон хэһэн буяншни Бурханда хүрөө. Тэрэ шамайе һанана, – гээд Эльгээмэл Корнелидэ хэлэбэ. –