14 Тэрэниие харахадаа, олон зон сошоо бэлэй: түһөө шарайнь угаа муухай, хүнэй нюурта адли бэшэ һэн, харахада, хүн бэшэ шэнги һэн.
Тэрэнэй үе сагта зүб шударга хүн сэсэг мэтэ һалбаран байг, һарын туяарха сагта аза жаргал дэлгэрэн-билтаран байг.
Намайе сохигшодто нюргаа табижа үгөөб, доромжолходонь, тэдэниие болюулаагүйб, һахалыемни зулгаагша хүндэ хасараа табяад үгөөб, нёлбоходонь, нюураа халхалаагүйб.
Тиигээд тэдэнэр Иисүүсэй нюур руунь нёлбобо, нюдаргаараа сохибо, зариман Тэрэнэй хасарые альгадажа байгаад:
Теэд Иисүүс харюудань юушье хэлэбэгүй, тиихэдэнь Пилат аргагүй ехээр гайхаа һэн.
Иисүүсэй иигэжэ һургажа дүүргэхэдэ, үй түмэн зон тэрэнэй һургаалда гайхажа байба.
Шабинарынь бүришье ехээр гайхалдан: – Тиихэдээ хэн абарагдаха аргатайб? – гэжэ бэе бэеһээн һураба.
Иисүүс шабинартайгаа Иерусалим руу зорибо. Тэрэ айһан зобоһон шабинарайнгаа урдань алхалба, харин тэдэнэй хойноһоо баһа айшаһан хүн зон һубарилдан ябаба. Нэгэ һабаандаа Иисүүс арбан хоёр шабинараа хажуу тээшэнь абаашаад, Өөртэйнь юу ушарха тухай хөөрэжэ үгэбэ.
Басаган тэрэ дороо бодоод, таһалгаараа ябаба. Тэрэ арбан хоёр наһатай байгаа. Энэ ушарай гэршэ болоһон зон ехэ гайхажа ханаба.
Тиигээд Иисүүсэй шабинарайнгаа онгосодо һуухатайнь сасуу һалхин намдаба. Харин шабинарынь гайхахын ехээр гайхаба.
Дуулаһан зон булта аргагүй ехээр гайхалдаба: – Иисүүс ямаршье юумые һайнаар хэнэ. Дүлии зониие дууладаг болгоно, хэлэгүй зониие дуугардаг болгоно.
Өөртэнь табигдаһан асуудалнуудта хурса тодо харюу үгэхыень шагнаад, Һүмэ соо байгшад булта сэсэн ухаатайень гайхажа байба.
Тэрэнэй нюдыень боогоод, нюурыень альгадан: – Таниие хэн сохёоб, хэлэгтыл даа! – гэлдэбэ.
Тэндэ байгшад булта ехээр гайхалдажа, бэе бэедээ: – Энэмнай ямархан һургаал гээшэб? Яаһан ехэ эрхэ засагтай, шэдитэ хүсэтэй Хүн гээшэб? Ада шүдхэрые гара гэхэдэнь, тэрэнь гаража ябашабал! – гэлсэбэ.
Хүн зон булта гайхан сошожо, Бурханаа алдаршуулан: – Гайхалтай юумэ энэ үдэр үзэбэбди даа! – гэжэ айн һүрдэн үгэлбэд.