14 Тэрэ хуша модо отолхо, үгышье һаа, нарһа, сарса модо ой соо шэлэжэ отолхо аргатай. Тиихэдэ нарһа тарибалнь, бороо орожо, тэрэнииень өөдэнь ургуулна шуу.
Иимэ үргэл хэхэ аргагүй хүн үмхирхэгүй модо шэлэжэ абаад, унахагүйгөөр шүтөө дархалжа шадаха уран дарханиие олодог.
Модошо дархан модон дээрэ шугам татажа, хурса хушуутай шохойгоор хүреэлэн зураад, удаань тэрэнээ зүһэн мүлижэ, һайхан бэетэй хүнэй дүрсэ хээд, мүргэлэй гэртээ табидаг.
Тиигээд тэрэнь хүнэй түлишэ болодог. Хүн энэ модоной нүгөө хуби абажа, шүтөөн бүтээдэг. Нэгэ хубяарнь тэрэ гал түлижэ, хилээмэ барина. Нүгөө хубяарнь шүтөөн бүтээжэ, урдань унан мүргэнэ.
Минии арад түмэн модон онгонһоо зүбшэл заабари асуужа байна! Тэдэ Намһаа буруу хаража, ондоо бурхадта мүргэжэ, янхан эхэнэртэл адли, забхай зальхай хэрэгүүдые эрхилнэ.
Модоной тайрадаһанда хандан «һэри!» гэжэ, дүлии шулуунда «бодо!» гэжэ хэлэдэг хүн абарагдахагүй. Тэдэ яагаад багша боложо шадахаб? Харыт, тэрэ алта мүнгөөр шэмэглэгдэнхэй, теэд ямаршье амисхал тэрээндэ байхагүй.