6 иимэ харюу һөөргэнь эльгээбэ: «Ассириин хаанай зарасануудай Намайе баһажа доромжолһон үгэнүүдые дуулаад, бү ай гэжэ Эзэн танда айладхал буулгана.
– Бү айгты! – гэжэ Моисей арад зондо хэлэбэ. – Хаража байгаарайгты, Эзэн таанадые абарха. Мүнөө египет сэрэгшэдые хаража байнат – харин саашадаа тэдэниие үзэхэшьегүйт!
Аймхай зондо иигэжэ хэлэгты: «Зоригтой байгты, бү айгты! Таанадые абархаяа, дайсадыетнай хэһээхэеэ Бурхан хүрэжэ ерэхэнь».
Хэзэкияа хаанай түшэмэлнүүдэй Исайда ерэхэдэ,
Үнэн шударгые мэдэдэг, ой ухаандаа Минии хуули ёһо хадууһан арад түмэн, Намайе шагнагты! Зоной наада энедэ барихаһаа, доромжолхоһоо бү айгты.
– Зүрхэеэ хөөрэнгүй, номгон даруу, айнгүй бай, – гэжэ тэрээндэ хэлээрэйгты, – Рэциин хаан араамшуудтайгаа хамта ба Рэмаалияагай хүбүүн – ууяжа-унтаржа байһан хоёр модон гээшэ, уур сухалаар дүрэлзэбэшье, сүйд хэхэ бэшэ.
Таанадай табан хүн зуун дайсаниие зугадуулха, зуун хүн түмэн зониие намнаха, дайсадтнай һэлмээр сабшуулаад, урдатнай унаха.
Тиигээд Иисүүс шабинартаа хандажа: – Таанад юундэ иигэтэрээ айбабта? Этигэл һүзэггүй байна гүт? – гэбэ.
Зүгөөр Иисүүс хэлээшыень тоонгүй: – Бү ай. Этигээд лэ бай, – гэжэ Яһиирта хэлэбэ.
Эзэн Иисүүстэ хэлээ: – Тэдээнһээ бү ай, үглөөдэр, энэ үе багта, тэдээниие Би Израилиин хүбүүдэй гарта сохихынь үгэхэб; моридойнь шүрбэһэ таһа отолоорой, байлдаанай хоёр сахаригта тэргэнүүдынь шатаагаарай.