20 Эзэн Бурхамни, Та болбол ори ганса Бурхан, бэшэ Бурхан байхагүй гээшые дэлхэйн бүхы хан түрэнүүд мэдэхын тула мүнөө маанадые дайсадһаамнай абарыт!»
Та оршодог газарһаа – огторгойн уудамһаа тэрэ хариин хүниие дуулажа, гуйлтыень дүүргыт. Тиигэбэл, дэлхэйн бүхы арадууд Танай нэрэ хүндэ ойлгожо, Танай арад түмэн Израильдал адли Танһаа айн түбэгшөөжэ, Таниие хүндэлжэ эхилхэ. Минии баряаша үргөө Танай нэрээр дуудагдадаг гэжэ тэдэ мэдэхэ.
Минии зальбаран мүргэгшэ эдэ үгэнүүд Эзэн Бурхандамнай үдэр, һүнигүй дуулдажа, богоолынь болохо минии болон Өөрын арад түмэн Израилиин гуйлтые үдэр бүри дүүргэжэ байхань болтогой!
Эзэн гээшэ Бурхан, Тэрээнһээ ондоо Бурхан байхагүй гэжэ дэлхэйн бүхы арадууд мэдэг лэ!
Арадуудай удамаршад Абраһаамай Бурханай арад зон мэтэ суглараа! Газар дэлхэйн ноёд Бурханда хандаа! Бурхан бүгэдын дээгүүр үргэмжэлэгдөө!
Хашагдаад байһан үедэмнай туһалыт, зондо найдаха гээшэ худал.
Эдэ бүгэдын тохёолдоһон үдэр зон иигэжэ хэлэхэ: «Энэл даа, манай Бурхан! Тэрээндэ этигэн найдаа бэлэйбди, тиихэдэмнай Тэрэ маанадые абараа. Энэл даа, Эзэн! Бидэ Тэрээндэ этигэн найдаа һэмди, маанадые абарһандань баясан сэнгэел!»
Эзэн манай Удамарша, манай Шүүгшэ, манай Хаан! Тэрэ бидэниие абарха!
Аймхай зондо иигэжэ хэлэгты: «Зоригтой байгты, бү айгты! Таанадые абархаяа, дайсадыетнай хэһээхэеэ Бурхан хүрэжэ ерэхэнь».
«Херүүбүүд дээрэ заларагша, Түмэн Сэрэгтэ Израилиин Эзэн Бурхан! Та ори гансаараа газар дээрэхи бүхы хан түрэнүүдэй Бурхан болонот! Та огторгой, газарые бүтээгээт!
Би болбол Эзэн гээшэб! Иимэ нэрэтэйб! Минии алдар соло ондоо ямаршье бурханда хүртэхэ ёһогүй, Намда үргэһэн магтаалые һиилэмэл хүрэгүүд хубаалдаха эрхэгүй.
Би болбол Эзэн гээшэб. Ондоо Бурхан байхагүй. Намайе мэдэхэгүйш, харин Би шамда хүсэ үршөөгөөб.
Өөрынгөө нангин байһые хариин арадуудта гэршэлхэдэм, тэдэ Намайе Эзэн Бурхан гээд ойлгохо. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхана мүн!
Минии хэһээлтые дэлхэйн арадууд хаража, алдар солымни һаргама хурсые мэдэрхэ.
Эзэнэй зарасанар, санаартад Һүмын үүдэнэй танхим болон үргэлэй шэрээгэй хоорондо уйлалдаг. Тэдэ бүгэдэ зальбаран хэлэг: – Эзэн манай, арад түмэнөө хайрлыт. Бусад угсаатанай доромжодо тэрэниие бү үгыт. Яахадаа бусад угсаатан «Эдэнэйш Бурхан хаана юун бэ? гэжэ хэлсэхэ болооб?» гэжэ хэлэг.
«Наранай гараад ородог газар хүрэтэр нэмжыһэн дэлхэйдэ Минии нэрэ үргэмжэлэгдэхэ. Газар бүхэндэ Минии нэрэдэ арюун сэбэр үргэл үргэдэг, уталга санзай ууюулдаг болохо». Тиигэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладаба.