26 Һара, нарандал адли ялагар шанга гэрэлтэй болохо, наран хэмһээ долоо дахин ялагар хурса болохол. Эзэнэй арад түмэндөө ушаруулһан гай гасалангай дүүрэжэ, шархануудайнь эдэгэжэ эхилхэдэ, эдэ бүгэдэ тохёолдохо.
Тиигэжэ үбэдхөөдэг ба шархые боожо үгэдэг. Тэрэнэй мутарһаа гэмтээд, Тэрэнэй хүсөөр эдэгэһэн мэтэ болодог.
Бурханай нангин хада дээрэ ямаршье муу юумэн болохогүй. Уһан далайе дүүргэдэгтэл, газар дэлхэй хадаа Эзэн тухай мэдэсээр дүүрэнхэй байха.
Эзэн Египедэй зониие хэһээхэ, хэһээгээшье хадаа эдэгээхэ. Тэдэнэй Өөртэнь хандахада, Эзэн гуйлтыень дуулажа, эдэгээхэл.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй Сион хада уулаһаа Иерусалимые зонхилон-захиран хаан шэрээ эзэлжэ залархада, һүр жабхалангынь арадай удамаршадай урда угаа ехээр яларжа-толоржо, һара, наранай гэрэл тэрэниие диилэжэ шадахагүй.
Энэ нүгэл хадаа үндэр ханада бии болоһон хэмхэрэл, гэнтэ, хараа байса хамхаран унаха ханын нүхэн мэтэ таанадта болохо.
Шабар һабадал адляар бутаран һалахат. Аһажа байгаа нүүрһэ удхаха гү, али уһанай һабаһаа уһа удхаха шабар хэлтэрхэйшье үлэхэгүй».
Манай газарта ажаһуудаг зоной нэгэнииньшье үбшэ хабшанби гэжэ гомдожо байхагүй, эндэ амидардаг бүхы зоной нүгэл арюудхагдаха юм.
Тэдэнэй үйлэ хэрэгүүдые Би харанаб, гэбэшье Би тэдэниие эдэгээхэб. Тэдэниие хүтэлжэ, туһалхаб, гашуудан уйлалдагшадай һанаа тэгшэрүүлхэб.
Тиигэбэлтнай, Минии гэрэл таанад дээрэ үүрэй толон мэтэ сасаржа, шархатнай түргөөр эдэгэхэ. Би хододоо таанадтай байхаб, абархаб, хаа-хаанагүй таанадые хамгаалжа ябахаб.
Эзэн Бурханай Арюун Һүлдэ досоомни оршобо. Тэрэ намайе шэлэн, үгытэй зондо һайн мэдээ дэлгэрүүлхын, зүрхэнэй шархатай зониие эдэгээхын, баряанда байгшадта эрхэ сүлөө, түрмэдэ хаагдаатай зондо түрмын үүдэнэй нээгдэхэ тушаа соносхохыемни томилһон юм.
Дайсадтнай таниие «Сион – хэндэшье хэрэггүй, хэншье тэрэниие анхархагүй» гээд хэлээ. Теэд Би танда тэнхээ үгэхэб, шархыетнай эдэгээхэб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Иерусалим! Шамда юу гэжэ хэлэхэбиб, юунтэй жэшээлхэбиб? Сионой басаган, шамайе юунтэй сасуулха, яажа һатааруулхабиб? Гай зоболоншни тэнгис далайдал хизааргүй. Хэн шамайе аргалжа шадахаб?
Арад зон зоболон гасаландаа ядажа, иигэжэ хэлэжэ эхилхэ: «Эзэндээ бусая! Тэрэ бидэниие дайраа, тиигээ хадаа аргалжа шадаха; Тэрэ маанадые шархатуулаа, тиигэбэл, шархануудыемнай эдэгээхэ.
Хоёр үдэрэй удаа Тэрэ маанадые амидыруулха, гурбадахи үдэрынь бидэ бодожо эхилхэбди, тиигээд Тэрэнэй хажууда ажамидаран байхабди.
Тиихэдэнь Би Давидай унаһан майханиие дахин бодхоохоб, ханын соорхойнуудые бүглэхэб, һандарһые дахин бүрин бүтэн болгохоб, урдандань адляар заһабарилхаб.
Тэрэ үдэр Эзэн Иерусалимда оршон һуугшадые хамгаална. Тэдэнэй дорой нэгэниинь Давид мэтэ боложо, Давидай гэр Бурхан мэтэ, тэдэнэй үмэнэ Эзэнэй тэнгэриин Эльгээмэл мэтэ байха болоно.
Үдэршье бэшэ, һүнишье бэшэ, гансал Эзэндэ танигдаха юрэ бусын үдэр байха. Үдэшын лэ сагта гэрэлтэй болохо.
«Гэбэшье Минии нэрын урда һүгэдэдэг хүнүүдэй түлөө үнэн шударгын наран мандажа, эдэгээгшэ туяа гийгүүлхэл. Таанад хашаанһаа гүйжэ гараһан тугал шэнги сүлөөтэй хүхюу харайлдахат.
Мүнөө харана гүт: Биб, ганса Би байнаб. Намһаа бэшэ ондоо Бурхан үгы. Би гээгдүүлнэб, нэгэн доро амидыруулнаб, Би хюданаб, мүн аргалнаб. Минии урдаһаа хэншье һөөргэдэжэ шадахагүй!
Хотын һаруул гэрэлтэй байхын тула нара, һарашье хэрэггүй байгаа, юундэб гэбэл, Бурханай алдар солонь хотые гэрэлтүүлээ. Хурьган Тэрэнэй дэнгынь мүн.
Тэндэнь дахин һүни болохогүй, тэдэндэ дэнгэйшье гэрэл, наранайшье туяа ондоо хэрэггүй, юуб гэбэл, тэдэниие Эзэн Бурхан гэрэлтүүлхэ. Тиин тэдэнэр хэтын хэтэдэ хаан түрэ засаг барижа байха.