9 Зог татагты, газарта шаагдаһандал бологты, һохор бологты, нюдэгүй! Һогтогты, харин үзэмэй дараһан архиһаа боложо бэшэ! Найгалзагты, харин шара айрагһаа ушарлажа бэшэ!
Огторгой, соносо, газар дэлхэй, шагна! Эзэн иигэжэ айладана: «Тэжээн үндылгэһэн хүүгэдни урдаһаамни эсэргүүсэн бодобол.
Буруу зүбшэл үгэхыень Эзэн тэдэниие баадхаба. Тиихэдэнь тэдэ Египедые бүхы юумэ буруу хүүлэнэ. Египет хадаа һогтуу хүнэй бөөлжэһэндөө худхалдан найгалзадагтал гуйбана.
Ариээл, Ариээл! Давидай хотон хүреэнээрээ байгааша хото! Гай тодхор шамтай тохёолдохонь лэ! Баян дэлгэр хүндэтэй найр наадануудаа жэлһээ жэлдэ жэгдэ хэжэл байгты.
Эзэн таанадые гүн нойрто абтуулаа. Лүндэншэд, нюдыетнай хаагаа! Үзэлшэд, толгойетнай боогоо!
Шамайе дарлагшадые бэе бэеэ хороохыень баадхахаб, тэдэ өөһэдынгөө шуһа үзэмэй дараһан архи мэтээр уужа һогтохо. Тиихэдэ хүн бүхэн Намайе шинии Абарагша, эрхэ сүлөө олгуулагша Эзэн, Яковай Хүсэтэ Бурхан гэжэ мэдэдэг болохо!
Иерусалим, һэрииш, һэрииш! Бодо! Эзэнэй шамда үгэгшэ уур хилэнгэйнь аягаһаа гашуун хэһээлтын шүлэ уугааш! Шабхаруушье үлээнгүй дууһан уужа, найгалзан байнаш.
Тэрэ иигэжэ айладхана: Арад зониием һэргылхэ үүргэтэй ударидагшадынь һохор! Юушье мэдэнэгүй! Тэдэ бултадаа хусажа шададаггүй, гансал унтадаг, һанаандаа гоёор зураглан хэбтэдэг нохойнуудта адли!
Энэ арад түмэниие ухаагүй ойгог болгожо, шэхынь дүлии, нюдынь һохор болго. Тэдэ бү хараг, бү дуулаг, бү ойлгог. Үгы һаа, тэдэ Нам руу эрьежэ, эдэгэхэл.
Уур сухал дундаа Би үндэһэ яһатадые дэбһэжэ хюдааб. Тэдэнэй шуһа газар руу адхаа бэлэйб».
ши тэдээндэ Минии, Эзэнэй, энэ орон нютагай бүхы ажаһуугшадые – хан шэрээдэ һуугша Давидай уг удамыень, санаартадые, лүндэншэдые, Иерусалимай бүхы улад зониие – һогтоторнь архяар дүүргэхэеэ байһан тухай дуулга.
Тэнгэри, сошордон доһоло, гайхан гэлын, ухаа алдыш! Энэ болбол Би, Эзэн, захирнаб!
Лүндэншэд тухай. Зүрхэмни хүмэринэ, бүхы бэем һалганана. Эзэнһээ ба Тэрэнэй нангин үгэнүүдһээ боложо, би һогтуу хүн мэтэ, үзэмэй дараһан архида диилдэһэн хүн мэтэ болооб.
Тиигээд Эзэн намда иигэжэ айладхаба: – Улад зондо Минии, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй, Израилиин Бурханай, захиралта дуулга. Уугты, һогтогты, бөөлжэн унагты гэжэ захирнаб. Танай урдаһаа дайн дажар эльгээхэдэм, бодожо шадахагүйт.
«Тэрэ үдэр хаан болон ноёд айн һүрдэхэ, санаартад ухаа алдаха, лүндэншэд гайхан гэлыхэ», – гэжэ Эзэн тунхаглаба.
Бүхы дэлхэйе һогтуулжа байһан, Минии гартахи алтан хундага мэтэ һэн Вавилоон.
Ууц нютагта һуугша Эдоомой басаган, баясан, баярлан бай! Аяга шам руушье тойрон ерэхэ! Һогтожо, өөрыгөө нюсэгэлхэш!
Эзэн иигэжэ арад түмэндөө айладхаа: «Арадуудай дундуур харагты, анхаралтай үзэгты, гайхагты! Таанадта дуулгаашье һаа, танай үнэншэхөөр бэшэ Агууехэ үйлэ хэрэг эдэ үдэрнүүдтэ Би бүтээхэмни.
Тиигээд Тэрэ шабинартаа ерээд: – Таанад үшөөл унтажа, амаржа байна гүт? Зай, иигээд Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй нүгэл үйлэдэгшэдэй гарта тушаагдаха саг ерэбэ даа.
Иисүүс гурбадахияа ерэхэдээ шабинартаа хэлэбэ: – Таанад үшөөл унтажа, амаржа байна гүт? Зай, болоо! Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй нүгэл үйлэдэгшэдэй гарта тушаагдаха сагынь ерээ!
Бурханай арад зоной шуһа, Иисүүсэй гэршэнэрэй шуһа уугаад, тэрэ эхэнэрэй һогтошоод байхые харахадаа, гайхахын ехээр гайхабаб.