6 Түмэн Сэрэгтэ Эзэн аянга буулган, газар хүдэлгэн, ехэ дуу шуугаар, хуй һалхяар, шуургаар, түймэрэй галаар таанадые абарха.
Эзэн огторгойдо хүнхинэжэ, Дээдэ Бурхан дуугаа үгэбэ.
Хорон муугайнгаа түлөө тэдэ харюусахагүй юм аал? Хилэнсэглэн, Бурхан, зониие номгодходог бэлэйлта!
Бурханай хэһээлтын үдэр таанад яахабта? Таанад дээрэ алас холоһоо гай тодхор Тэрэнэй асархада, яаха болонот? Хэнһээ туһаламжа эрин гүйхэбта? Баялигаа хаана нюухабта?
Мүнөө тэдэ эзэд үхэнхэй, дахин амидырха бэшэ. Тэдэнэй һүнэһэншье дахин эрьехэгүй. Ушарынь гэхэдэ, Та тэдэниие хэһээн һалгаагаат. Хэншье тэдээн тушаа һанахагүй.
Гэм хэһэнэйнь түлөө дэлхэйн зониие хэһээхэеэ Эзэн Өөрынгөө огторгойн ордонһоо гаража байна. Дэлхэй дээрэ нюусаар хүниие алаһан ушарнууд эли тодо боложо, дахин далдалагдахагүй.
Үзөөрэйгты, шуурган мүндэр, сүйд хэдэг хара һалхин мэтэ, үерлэһэн уһанай хүсэтэ урасхал мэтэ шадалтай, хүсэтэй нэгэн Эзэндэ бии. Тэрэ газардан хаяха,
Эзэн һүрдэмэ шанга хоолойгоор бужаганажа, гараа һунган сохихо. Уур хилэнгынь угаа ехэ, үрэбхилдэг галай дүлэн дүлэгэнэхэ. Шуурган, үер, мүндэр орожо эхилхэ!
Ехэ айн-һүрдэн, тэдэнэй хэрэм бутаран унаха, ударидагшадынь зугадаха, байлдаанай тугһаа айха. Энэ болбол Иерусалимда тахилгатай, Сион дээрэ үргэлэй галтай Эзэн тунхаглаа мүн!
Уһа гаталхадаш Би шамтай байхаб. Гол мүрэнөөр гарахадаа шэнгэхэгүйш. Гал дундуур ябаашье һаа, шатахагүйш. Элдэб гай гасалангууд шамайе дайрахагүй.
Үбшэ тахал, үхэл хатал эльгээн, шамайе хэһээхэб. Бороо хура, мүндэр, хүхэр шам дээрэ болон сэрэг дээрэш адхарха.
Раббаагай ханада гал табихаб! Байлдаата үдэр хашхараан дундуур, шуургата үдэр һалхин дундуур хэрэмүүдынь галда дүрэхэ!
Эзэн абаһаар уурлажа байдаггүй, тэсэбэритэй, гэбэшье Тэрэ гэмтэдые хэһээлтэгүй оройдоошье орхидоггүй. Тэрэ агууехэ хүсэ шадалтай. Һалхи шуурган, хуй соогуур харгы замынь, хүл дороһоонь үүлэн, тооһон бушаганадаг.
«Минии уулын хүндыгөөр таанар зугадаха болонот, уулын хүнды Ацээлдэ хүрэхэ юм. Иудын хаан Уззияагай байха үедэ газарай хүдэлэлгэһөө тэрьелһэн шэнги тэрьелхэт». Тиин минии Бурхан болохо Эзэн заларха, Тэрээнтэй хамта хамаг гэгээн сэрэгынь ерэхэ.
Нэгэ арад нүгөө арадтаа добтолон орохо, хаан оронууд хоорондоо хёморолдон тэмсэхэ, эндэ тэндэ үлэсхэлэн зоболон, үхэл тахал дэлгэрхэ, газар ехээр хүдэлхэ.
Нэгэ арад нүгөө арадтаа добтолон орохо, хаан оронууд хоорондоо хёморолдон тэмсэхэ; эндэ тэндэ газар хүдэлхэ, үлэсхэлэн зоболон, үхэл тахал тохёолдохо. Зүгөөр эдэ бүхэн бэрхэшээл зоболонгуудай эхииень лэ табиха.
Аймшагтайгаар газар хүдэлхэ, зарим газарта үхэл тахал, үлэсхэлэн зоболон дэлгэрхэ. Һүртэй үзэгдэлнүүд, муу ёрото тэмдэгүүд тэнгэридэ үзэгдэхэ.
Тэрэ үедэнь газар ехээр хүдэлжэ, хотын арбанай нэгэ хубинь һандарба. Долоон мянган хүн газарай хүдэлөөнһөө боложо үхэбэ, бэшэниинь айжа мэгдээд, тэнгэриин Бурханиие алдаршуулан магтаба.
Тэнгэри дээрэхи Һүмэ тайлдан нээгдэжэ, Тэрэнэй Хэлсээнэй ханзынь Һүмэ дотор харагдаба. Тиин гал ехэ сахилгаан сахилба, оог шууяан болобо, тэнгэриин дуун нэрьебэ, газар хүдэлбэ, мүндэр ехээр оробо.
Сахилгаан сахилгаалба, ооглоон хашхараан болохонь дуулдаба, тэнгэри дуугарба, газар хүдэлбэ. Дэлхэй дээрэ хүн амитанай бии болохоһоо нааша тиимэ ехээр газар хүдэлөөгүй юм.
Өөртэйнь үрсэлдэгшэдые Эзэн хюдаха, тэнгэриһээ аянга тэдээндэ буулгаха. Эзэн бүхы дэлхэй шүүбэрилэн зонхилхо. Абарагшада Тэрэ хүсэ шадал үгэхэ, һунган шэлэһэн Табисууртаяа илагдашагүй болгохо!