11 Уһанда тамаржа байһан хүндэл адли тэдэ гараа һарбайха, теэд Эзэн тэдэниие доромжолхо, тиихэдэнь гарнуудынь һал унашахал.
Шүрбэһэлиг хүлынь харыш, ууса бэень ямар һүрөөтэйб даа.
Тиигээд Тэрэ тэдэндээ уур сухал дундаа айладажа, уур хилэнгээрээ тэдэниие һүрдүүлэн,
Хараарайгты, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн мододой мүшэр хухалдагтал агууехэ хүсөөрөө тэдэниие хухалан доошонь хаяха. Эгээл омог бардам, эгээл үндэрынь баһагдан доромжолуулагдаха.
Эзэн иигэжэ айладхана: «Муу муухайнь түлөө Би энэ газар дэлхэйе хэһээхэб, муу зондо гэм зэмэйнь түлөө хэһээлтэ амасуулхаб! Бардам, ехэрхүү һанаатай зоной хамарые сохихоб, Хэрзэгы дошхон зоной бардам зангые болюулхаб!
Энэ болбол бүхэдэлхэйн хуби заяа шиидхэдэг түсэб, үндэһэтэдые хэһээхын тула тэдээн дээгүүр һунгаатай гар!
Мүнөө хадаа Эзэн иигэжэ айладхана: – Ажалда зониие хүлһэлэн абахадаа он жэлнүүдые тоолодогтол, гурбан жэлые тоолоходо, Моһаабай һүр жабхалан һуларан һүнэхэ. Олон зонһоонь оройдоол нэгэ хэдынь амиды мэндэ үлэхэ. Тэдэньшье ахир, хүсэгүй байхал.
Иудын зон хэлэнэ: Моһаабай зоной бардам зантайень мэдэхэбди. Ехэрхүү зантайень, аашатайень дуулаһан байнабди. Тэдэнэй һайрхадагынь хооһон, худал хуурмаг.
Эзэнэй уур хилэнһээ, һүр жабхаланта хүсэ шадалһаа тэрьедэжэ, хадын хабшалда шурган гү, али газарта нүхэ малтан хоро!
Хүнэй бардам харасын үгы болохо, хүнэй дээрэлхүү зангай номгодохо саг дүтэлжэ байна. Тэрэ үдэр Эзэн лэ гансаараа үндэр зандаа үлэхэл.
Ямаршье үндэр самхаг, яажашье бүхэлэгдэһэн хэрэм хана Тэрэ унагааха.
Ган гасуур газарай ааяма халуундал адли, үүлэнэй һүүдэрэй бүгшэм халууниие нам болгодогтол, Та хариин дайсадай шууяа шурхираа болюулбат, дарлагшадые аниргүй болгобот.
Эзэн Өөрын арад түмэндэ уур сухал боложо, гараа тэдээн руу һунгажа, сохихо! Хада ууланууд доһолжо, үхэһэн зоной хүүрнүүд бог шорой мэтэ үйлсэнүүдээр хэбтэхэ. Энээнэй удаашье Тэрэнэй уур хилэн унтархагүй, гарынь һунгаатай зандаа байха!
Тиимэһээ Би Тэрээндэ агууехэ зоной дунда һууха һуури үршөөхэб, хүсэтэйшүүлтэй хамта Тэрэ олзо хубаалдаха. Тэрэ Өөрынгөө ами наһа хайрлаагүй, Тэрэниие гэмтэн гэжэ тоолоо, олоной нүгэл Өөр дээрээ тээжэ, нүгэлтэй зоной түлөө зууршалан гуйгаа.
Муу зам даган, өөрын һанаһаар ажаһуудаг, хүнэй үгэ дууладаггүй арад руу бүхэлиин үдэрөө гараа һунган байгааб.
Моһаабай бардам зан, үлүү ехэ бардамлалгые, бэеэ ехэ үндэрөөр сэгнэдэг тухайнь дуулаһан байнаб.
Моһааб үндэһэ яһатанай дундаһаа үгы хэгдэхэ, юуб гэбэл, тэрэ Минии урдаһаа эсэргүүсэн бодоо.
Теэд саашадаа Моһаабые дахин һэргээхэб гэжэ Эзэн найдуулна. Эзэнэй Моһааб тушаа айладхаһан юумэн заабол бэелүүлэгдэхэ.
Вавилооной бурхан Бээлые Би хэһээхэб, залгин абаһан зөөрииень һөөргэнь гаргахые баадхахаб. Үндэһэ яһатад тэрээндэ бэшэ мүргэхэеэ болихо. Вавилооной хэрэм хананууд унашоол!
Тиигэжэ Христоосой ашаар Бурхан захирагша ба засаглагша хүсэнүүдые дараа, тиигээд илалта туйлахадаа, тэдэ хүсэнүүдые баряанда абтаһан зондол адляар бүхы арадай урда ябуулаа.
Тиихэдэ Бурхан маанадые бүришье элбэг дэлбэгээр үршөөл хайрадаа хүртөөнэ. «Омог бардам зониие Бурхан буруушаана, харин номгон даруу зониие үршөөл хайрадаа хүртөөнэ», – гэжэ Нангин Бэшэг соо хэлээтэй.