17 Дэлхэйн хүн бүхэн намайе шагнаг лэ! Һүрдэмөөр аймшагтай зүйлнүүд, нүхэ, занганууд таанадые амадан хүлеэнэ.
Хазаһээлэй һэлмэһээ зугадаһан хүн Еһүүгэй гарта орожо үхэхэ. Еһүүгэй һэлмэһээ зугадагша хүн Элишаагай гарта орожо үхэхэ.
Өөрынь хүлнүүд тэрэниие, муу бодолынь тиимэ хүниие урьхадан торгожо, зангада хүлөө шэхэһэнтэйнь адли болгоно.
Би зониие арюудханаб, Иудын, Израилиин хан түрэнүүдтэ бүдэрдэг шулуун, торожо унадаг шулуун мэтэ байхаб. Иерусалимай улад зониие бариха урьха занга мэтэб.
Тиимэһээ Би, Эзэн, тэдэнэй зугадажа шадахын аргагүй гай тодхор тэдээн руу шэглүүлхэб гэжэ соносхоноб. Намһаа туһа эрин тэдэнэй хашхаралдахада, Би дуулахагүйб!
Харин амиды мэндэ үлэһэн зон, энэ муу муухай угсаатанай үлдөөсэ зон, амиды байхаһаа үхэһэмнай дээрэ гэжэ тоолохо. Минии тэдэниие үлдэн гаргаһан бүхы газарта амиды мэндэ үлөөшэдынь тиигэжэ һанахал. Энэ болбол Би, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, айладхана мүн!
Та бүхы зүгһөө һайндэртэл мэтэ аймшагтай зүйлнүүдые дуудан асаруулаат. Эзэнэй хилэнтэ үдэр хэншье абарагдаагүй, амиды үлөөгүй. Тэнжэн тэдхэһэн хүүгэдым дайсан хюдаа!
Һүрдэмэ аймшаг болон нүхэн, үгытэлгэ болон һандарал – манай хуби.
Һэлмэһээ айдаг гүт? Һэлмэ баринхай сэрэгые таанад руу асархаб!
Би тэрээн дээрэ Өөрынгөө гүльмэ хаяжа, барихаб. Тиигээд Вавилоон руу абаашахаб, гэбэшье тэрэ Вавилооной орон нютаг харангүй гээгдэхэ.
Энэ хадаа Эзэн Бурханай айладхал үгэнүүд: – Эгээл хүндэ дүрбэн хэһээлтэеэ – дайн дажар, үлэн хооһон байдал, арьяатаниие, үбшэ хабша Иерусалим руу эльгээжэ, улад зониие, мал тэндэ хюдахаб.
Хүнэй арсаланһаа зугадан гүйжэ байхада урдаһаань баабгай дайралдаһандал, гэр руу гүйжэ ороод, ханада гараараа хүрэхэдэнь, могой тэрэниие хадхаһандал,