17 Далан жэлэй үнгэрһэнэй удаа Тиир хотодо дахин наймаа эрхилхыень Эзэн зүбшөөхэ. Тиигээд тэрэ бүхы дэлхэй дүүрэн наймаагаа дурадхан суурхахал.
Нэгэ хаанай хааншалалгын сагай хугасаа соо – далан жэлэй туршада Тиир хото тухай мартаха. Далан жэлэй үнгэрһэнэй удаа янхан эхэнэр тушаа дууладаг дуундал адли зүйл Тиртэй тохёолдохо:
«Хэндэшье хэрэггүй, мартагдаһан янхан аа, өөр тухайгаа һануулхын тула ятагаа баряад, хотоор ябажа, һайса наадажа, дахин-дахин дуу дуулан ябыш!»
Энэ бүхэли орон нютаг һандаргагдан орхигдожо, аймшагтай юумэн байха, хүршэ арадууд Вавилооной хаанда далан жэлэй туршада алба хэхэ.
Эзэн «Вавилоондо танай байха далан жэлэй дүүрэхэдэнь, таанад тухай һанаагаа табихаб, Өөрын һайн үгые бэелүүлхэб – таанадые һөөргэнь гэртэтнай бусаахаб!
Хажуугаар гараһан бүхэнтэй ши һальхай һамуу ябадал гаргажа, унтажа, өөрыгөө бузарлааш. Иимэ юумэ үдэр бүри хэдэг һэнши.
Намайе сухалдуулхын тула ши Египет ороной ташаяангы хүршэнэртөө өөрыгөө дурадхан унтажа байгааш.
Харгы бүхэндэ забхайран хурисал үзэжэ байхадаа ши бэлэг сэлэг, мүнгэ абадаггүй байгааш. Энэ болбол янхан эхэнэр байхаһаа бүри муу муухай ябадал болоно.
Үнэн зүб бэшэ аргаар олоһон олзо ашаг, алаха ушар тухайтнай дуулахадаа, уур хилэнтэжэ, нюдаргаа үбдэтэрнь сохиноб.
Бүхы шүтээнүүдынь тэһэ биса сохигдохо, янхан ябадалай ордоной түлбэри бэлэгүүд галда шатаагдаха. Бүхы хүрэгүүдынь Би хаясаанай болгохоб. Юу гэбэл, эдэ бүгэдые Самари янхан забхайралгын түлбэриһөө түлэн суглуулжа байгаа, дайсадынь янхан хэрэгтэ тэдэниие шэглүүлэг лэ».
Бэлэг абажа, удамаршадынь сүүд үйлэдэнэ, түлбэри абажа, санаартадынь һургаал заана, мүнгэ абажа, лүндэншэдынь лүндэн табина. Тэдэ бүгэдэ «Эзэн бидэнтэй хамта! Гай тодхор бидэнтэй болохогүй!» гэлдэн, Эзэндэ түшэглэнэ.
Эдэ бүгэдэ Нинэвээ хотын янхан забхай ябадалһаа, эльбэ жэльбэ хэрэглэн, арадуудые урьха зангадаа оруулжа байһанһаань болоо.
Сүлэлгэдэ байжа амиды мэндэ гарасалдаһан Иудын зоной үлдөөсэ энэ газарта байрлажа, малаа тэндэ адуулха, Ашхэлооной гэрнүүдтэ амаран унтаха. Эзэн Бурханиинь тэдээн тушаа һанаагаа табижа, сүлэлгэһөө бусааха.
Бурханай Өөрын нэрэ алдараар анха түрүүшынхиеэ бусад арадуудай дундаһаа хүнүүдые шэлэжэ абаһан тухай Симон бидэндэ хөөрэжэ үгөө.
Эзэн Бурханайнгаа үргөө руу ямаршье ёһо гуримаар үндэһэлэн янхан эхэнэрэй гү, али янхан эрын олоһон мүнгэ бү оруулагты. Юуб гэхэдэ, эдэ бүгэдэ Эзэн Бурхандатнай жэгшүүритэй муухай юумэн гээшэ.
архиншан бэшэ, дошхон зангүй, номгон даруу зантай, эб найрамдалда дуратай, алта мүнгэ тоодоггүй,
Һүзэглэгшэдэй бүлгэмэй туһалагшад баһал һайхан зантай, билдагуушалдаггүй хүнүүд байха ёһотой. Тэдэ үзэмэй дараһан архинда болон алта мүнгэндэ шунахай бэшэ,
Таанадта даалгагдаһан Бурханай һүрэгые адуулжа байгты. Баалалтаар хэжэ байһан мэтэ бэшэ, харин сэдьхэлээрээ энэ хэрэгые бүтээжэ байгты. Олзо олохо зорилготойгоор бэшэ, харин оролдосотойгоор алба хэжэ байгты.
Ушарынь хэлэбэл, Тэрэнэй шиидхэбэринүүд үнэн зүб юм! Бүхы газар дэлхэйнхидые зальхайруулһанайнь түлөө аргагүй забхай Янхан эмые Бурхан шүүбэрилэн гэмнээ! Зарасанарайнь шуһа адхаруулһанайнь түлөө Янхан эмые Бурхан хэһээгээ!