17 Тэнэг хүндэ «хулууһан уһан шэхэрлиг, нюусаар эдиһэн талхан амтатай» гэдэг.
Энэ модоной үрэ жэмэс эдихэдэ һайн, харахадашье аятай, мүн эрдэм мэдэсэшье үгэдэг гэһэн бодолдо эхэнэр абтаба. Тиигээд нэгэ алим жэмэс таһалжа абаад эдижэрхибэ, үбгэндөөшье үгэбэ – тэрэнь эдибэ.
Буруу замаар оложо абаһан талхан амтатай байжа болохо юм. Гэбэшье эсэстээ аман соо хайр байжа болохо.
Эрэеэ мэхэлдэг һадар эмын замынь эли: тэрэ эдижэ, амаа аршаад, «Би буруу юумэ хээгүйб» гэжэ хэлэхэ.
Уһаншни гудамжа руу халижа, урасхалынь талмай дээгүүр урдажа байха юм гү?
Булагһааш гараһан уһан буян хэшэгтэй байг, залуудаа гэрлэһэн эхэнэртээ энхэрэн баяса.
Зүгөөр нүгэл тэрэ захяа заабариин ашаар элдэб янзын харата хүсэлэнгүүдые зосоомни түрүүлээ. Нүгэл Хуулигүйгөөр ямаршье хүсэнгүй.
Нюусаар хэгдэжэ байһан тэрэ хэрэгүүд тухай хэлэхэдэшье эшхэбтэр юм.