32 Харин эхэнэртэй забхайрһан хүн одоол тэнэг гээшэ, тэнэгээрээ тархяа эдинэ ха юм.
Һүүлээрнь тэрэ Иосифто хандаба: – Энэ бүгэдые Бурхан шамда нээжэ үгэһэн хадань шамһаа ухаансар, урдахияа мэдэхэ хүн олдохогүй.
Ханидаа бү урба.
Ухаатай хүнэй аманһаа сэсэн мэргэн олдоно. Харин ухаагаар дутаһан нэгэндэ нюрга шабхадаха һабаа олдоно.
Үнэн шударга хүнэй үгэ олон хүниие хамгаалдаг, мунхагууд ухаанай дутууһаа үхэдэг.
Ухаа муутай хүн хүршэдөө үзэн ядаһанаа мэдүүлдэг, мэргэн хүн дуугай байдаг.
Өөрын газарта хүдэлһэн хүн талха таряагаар элбэг байха. Харин удхагүй юумые намнагша ухаагаар дутуу болоно.
сэсэн ухаанда анхаран шэхээ табижа, ухаан соогоо шүүжэ үзэдэг,
Нэгэтэ би залхуугай таряалангай хажуугаар, ухаагүй хүнэй уһан үзэмэй сэсэрлигэй хажуугаар үнгэрбэб.
Зоной дунда тэрэ хүндэеэ буураха, сохюулха, эшэгүүринь хэзээшье арилхагүй.
гэнэн залуушуулай дунда нэгэ ухаа муутай хүбүүн нюдэндэм торолдобо.
Харин намда эсэргүү болодог, нүгэл үйлэдэдэг хүн өөрыгөө гэмтээдэг. Намайе үзэн ядагша бүхэн үхэлдэ дура һаналаа мэдүүлнэ.
«Гэнэн хонгорнууд, наашаа эрьегты». Ухаа муутайнуудые тэрэ баһа уриба:
Шагныта, тэнэг, ухаагүй зон! Таанад нюдэтэй байбашье, харадаггүйт, шэхэтэй байбашье, дууладаггүйт.
Тарган садхалан моридтол тэдэ инсагаалан, хүршынгөө һамгантай һальхайралдахаяа дуудан байха юм.
Муу муухай юумэ өөрһөө зайсуулагты, сэбэр, арюун бодолтой, Намда үнэн сэхэ бологты. Тиигэбэл, Израилиин арад түмэн, таанад хосорхогүйт!
Израиль, ши өөрыгөө һалгаалши даа! Намайе түшэг тулгуубарим гэжэ ойлгоогүйш.
Гэр бүлэ алишье талаһаа үнэн сэхэ байг, үбгэн һамган хоёр бэе бэедээ шударга байг. Бурхан забхай ба ташаяаралдадаг зониие гэмнэхэ.