7 Ухаатай хүбүүн Эзэнэй Хуули сахидаг, харин мүргүй зонтой нүхэсэдэг хүн эсэгынгээ нэрэ гутаадаг.
Эсэгэдээ хэрзэгыгээр аашалжа, эхэеэ үлдэдэг хүн нэрэ хүндэеэ алдаһан, эшэгүүритэй зүдэг амитан мүн.
Эхэ эсэгынгээ зөөри буляахадаа, «Энэ нүгэл бэшэ» гэжэ хэлэдэг хүн дээрмэшэнтэй адли.
Һабаа бургааһан, зэмэлэл хоёр сэсэ мэргэниие үгэдэг. Зоргон соонь орхигдоһон хүүгэд эхэеэ эшэбэритэй байдалда оруулха.
Сэсэн мэргэндэ дуратай хүн эсэгэеэ баярлуулдаг. Янхан эмэнүүдтэ харгылагша эд зөөриеэ баража дууһана.
Нэгэ хэды хоноод, бага хүбүүниинь хубита зөөриеэ абаад, холын газарта ошожо, ехээр һэбхиржэ, зөөриеэ үрижэрхибэ.
Харин энэ хүбүүнэйнгээ янхан һамгадаар орёолдожо, үгэһэн зөөрииетнай үреэд ерэхэдэнь, та шахамал буруугаа гаргажа угтаат».