23 Үлүүдэ магтагшада орходоо зэмэлэгшэ хүниинь эсэстээ һайн.
Натаан Давидта иигэжэ хэлэбэ: – Ши болбол тэрэ хүн гээшэш! Израилиин Эзэн Бурхан иигэжэ айладхажа байна: «Би шамайе Израилиин хаанаар томилооб, Саулһаа шамайе абарааб.
Тэрэнэй ерэһые хаанда дуулгаба. Натаан хаанай урда ерэжэ, доро дохин мүргэбэ.
Намайе шагнагты, хэнэйшье тала би барихагүйб.
Хүн болоһоор би нюур сахижа һураагүйб. Намайе бүтээгшын шиидхэхэ ушарһаа би энээниие тойрожо ябагшаб.
Эзэн, би Таниие дуудан иигэжэ хэлээб: «Та хадаа минии хорохо газар, амидын газарта минии хуби мүн!»
Харин нүгэлтэниие хэһээгшэдтэ аша туһатай, тэдээндэ һайн үреэл хүртэхэ.
Нүхэртөө билдагуушалдаг хүн урьха тэрээндэ түхеэрнэ.
Хэрбээ һүзэглэгшэ аха дүүнэрэйшни нэгэн шамда харша нүгэлтэ юумэ хээ һаань, тэрээндээ ошожо, гансаарандань буруу байһыень заажа үгэ. Хэрбээ тэрэ хэлэһыешни дуулабал, ши һүзэглэгшэ аха дүүгээ һөөргэнь бусаабаш.
Пётрой Антиох ерэхэдэнь, би тэрэниие шүүмжэлээб, юундэб гэхэдэ, тэрэ өөрыгөө доогуур абажа ябаа.
