17 Хүнэй шуһа урадхуулһан хэрэгтэ хамаатай хүн үхэтэрөө бодхуул ябаха. Тиимэ хүниие бү дэмжэ.
Шинии хэдышье энэ газар үйлэдбэрилхэдэ, тэрэшни шамайе тэжээхэ, хооллуулхагүй. Энэ сагһаа хойшо ши орон нютаггүй зайгуул, тэнүүл болобош.
Хэрбээ хэн нэгэн хүниие алаа һаа, өөрөө алуулха. Юундэб гэхэдэ, хүн гээшэ Минии, Бурханай, түһөөгөөр бии болгогдоо.
Абшалоом тиигэһээр байтар тэрьедээ бэлэй. Тэрэ үедэ харуулшан хүбүүнэй обёорходо, хадын ташалангаар олон зон буужа ябаба. Тэрэ хаанда энээн тушаа дуулгаба.
Ёһаабай дайнай зэбсэг барижа ябаһан арбан залуу зон Абшалоомые тойрожо, эсэслэн алаба.
Ёһаабай Эзэнэй нангин майхан руу тэрьедэжэ ошоһон, үргэлэй хажууда байһан тушаа Соломоон хаанда дуулдаба. Ёядаагай хүбүүн Бэнайяа гэгшые Соломоон эльгээжэ: – Ошожо, тэрэниие усадха, – гэбэ.
Тэрээндэ иигэжэ хэлээрэй: «Ши алаад, угайнь зөөриие эзэмдэхэ гэжэ байна гүш? Набоодой шуһые нохойнуудай долёожо байһан тэрэ газарта нохойнууд шинии шуһа долёохо», – гэжэ Эзэн айладана.
Мүн Изээбэл тушаа Эзэн иигэжэ айладаа: «Нохойнууд Изээбэлые Езрээлэй ханын саана таһа татан эдихэ».
«Би үсэгэлдэр Набоодой ба тэрэнэй хүбүүдэй шуһа харааб! Би шамда үһөө нэхэбэриин түлбэри түлэхэб!» Эзэнэй хэлэһэн айладхал бэелүүлжэ, тэрэнэй үхэһэн бэе абаад, эндэ хая, – гэжэ захирба.
Хэрбээ ондоо хүниие зорюута алаад, Минии үргэлэй шэрээгэй дэргэдэшье хүлисэхые гуйгаа һаань, тэрэнэй ами хороохо ёһотойш.
ехэрхүү хараса, худалша хэлэн, гэмгүй хүнэй шуһа урадхуулдаг гарнууд,
Харин Нэтаанияагай хүбүүн Ишмаһээл найман хүнтэеэ хамта тэдээнһээ зугадан гүйжэ, Аммооной газар дайда руу шэглээ һэн.
Гартань аһашоод байһан могойе харахадаа Мальтын зон бэе бэедээ: – Энэ хүн алууршан байгаа ёһотой. Далайһаа абарагдаһаншье һаа, Үһөөгөө абалгын бурхан энээниие амиды орхиногүй, – гэлдэбэ.
Харин хэн нэгэн нүгөөдэ хүниие үзэн ядажа, һэмээхэнээр амадажа алаад, тэдэ хотонуудай нэгэн руу зугадан ошоо гээшэ һаань,