24 Энэ баялиг мүнхэ бэшэ, хаанайшье титим уг дамжан үгтэхэгүй ушар байха.
Ши хододоо үри һадаһадтай байхаш, хаан түрэшни хэтэ мүнхэдөө оршохо. Хаан шэрээдэ һууха уг удамшни хэзээдэшье таһалдахагүй!
Гэм зэмэгүй би хүндэ ямба хүлеэн абадаг байгааб, теэд Эзэн бүхы нэрэ хүндыем хухалаа.
Баялиг суглуулхын тулада үргэһэ нойргүй бү зүдхэ, хэзээ тогтохоёо мэдэхэ хэрэгтэй.
Баялигаа һайнаар харажашье үрдеэгүй байтаршни тэрэшни үгы болошоод байха: эд баялигта дали ургадаг, тэнгэри өөдэ дүүлиһэн бүргэд мэтэ ниидэжэ арилшаха.
Үйлэ муутайһаа баян зөөринь алдагдаха, түрэһэн хүбүүндээ үлөөхэ юумэгүй үлэдэг баяшуул байха.
Тэрэнэй засаглалга, түлөөлгэ бүри ехэ боложол байха. Хан түрэнь хододоо амгалан тайбан байха. Тэрэ Давид хаанай үри һадаһан. Энэ сагһаа эхилжэ хэтэ мүнхэдөө Тэрэ үнэн шударга, үнэн зүбые баримталан хүтэлбэрилхэ. Түмэн Сэрэгтэ Эзэн энээниие бэелүүлхэ ехэ һанаатай.
Эзэн намда: – Хаанда болон хатан эхэдэнь хаан шэрээһээ бууха тухай хэлэ. Юуб гэхэдэ, тэдэнэй гоё һайхан титим толгойһоонь унаа.
Толгойһоомнай титим унаа! Нүгэл хэһэнэймнай түлөө гай тодхор болоо!
Малгайгаа аба, титимээ тайла, саашадаа урда шэгээрээ юумэн байхагүй гэжэ Би, Эзэн Бурхан, захирнаб. Доогуур һууһан нэгэн дээгүүр һуудаг болохо, дээгүүр һуугааша доошолхо.
Эзэнэй хилэнсэгтэ үдэрэй мандахада, алта мүнгэншье тэдэниие абаржа шадахагүй. Бүхы дэлхэй Тэрэнэй уур хилэнгэй гал дүлэн соо дууһан шатаха. Ушарынь гэбэл, дэлхэйн бүхы ажаһуугшадые Тэрэ гэнтэ дүрэлзэһэн уур хилэнгээр хюдаха юм!
Баяншье хүниие Бурханай доошонь дарахадань, тэрэ хүн баярлажа байг, юуб гэбэл, тэрэ уданшьегүй талын сэсэгтэл һүнэхэ ха юм.
Теэд мүнөө шинии хааншалал тогтохогүй. Эзэн Өөртөө Өөрынгөө һанаа сэдьхэлдэ таарама хүниие олохо, тэрэ хүндэ улад зоной ударидагша байхые захирха. Юуб гэхэдэ, Эзэнэй захирһан юумэ бэелүүлээгүйш, – гэбэ.