20 Зобоһон сэдьхэлдэ дуу дуулаха гээшэ шарха дээрэ дабһа адхаһантай адли, хүйтэн үдэртэ хубсаһаа тайлаад ябаһан хүн мэтэ.
Залхуу хүн ажалда тэрэниие эльгээгшын аман соонь ороһон гашуун үбһэндэл, нюдынь хордохооһон утаандал адли.
Хэсүү сагта этигэлгүй хүндэ найдаха гээшэ үмхирһэн шүдэн, дохолон хүл мэтэ.
Үлэсхэлэн дайсанда эдеэ үгэ, ангаа һаань, уһа уулга.
уйлаха муудаха саг ба энеэхэ эльгэлхэ саг; гомдохо гуниглаха саг ба хатар наада дэлгээхэ саг;
Үлэсхэлэн хооһонтой эдеэ хоолоо хубаалдан, орохо гэргүй ядуу зониие гэртээ оруулагты. Хубсаһагүй зониие харабал, хубсалуулагты, түрэлхидтөө туһалагты.
Хаан ордон руугаа ошожо, унтаха гэхэдээ унтажа ядаба, эдеэ хоолшье барибагүй, зугаа наадашье шагнабагүй.
Баяр жаргалтай байһан зонтой баярлажа, уйлажа гашуудажа байһан зонтой гашуудажа байгты.
Этигэл һүзэгтэйгөөр зальбархада, үбшэн хүн эдэгэхэ, Эзэн тэрэниие хүл дээрэнь бодхоохо. Тэрэ хүнэй нүгэл үйлэдэһэн байбалынь, нүгэлынь хүлисэгдэхэ.