20 Юундэб гэхэдэ, хорото хэрэгүүдтэ ерээдүй гэжэ байхагүй, хара нүгэлтэнэй дэн бүхэдэг.
Нүгэлтэн хооһон найдалаар бэеэ бү мэхэлэг, эсэстээ юушьегүй үлэхэ.
Бурхан үнэхөөр гэмтэй хүнүүдэй гал гуламта усадхадаг гэжэ гү? Тэдэ үнэхөөр хохидол үзэдэг гэжэ байха гү? Бурхан тэдээндэ хилэгнэн зоболондо оруулдаг гэжэ гү?
Эзэн «Үгытэйшүүлэй хооһорхо, ядуу зоной ёолохо абяанһаа боложо Би мүнөө бодохоб. Хүсэһэнэйнь ёһоор аюулгүй газарта абаашахаб!» гэнэ.
Эзэн, уур хилэн соогоо намайе бү зэмэлыт, уур сухал соогоо намайе бү хэһээгыт.
Иигэжэ Эзэнэй зарга эли тодо болоо, хорото муу хүн өөрын торон зангада ороо! [Хүгжэм]
Зүб шударга хүнэй дэн хурсаар гэрэлтэдэг, харин хуулигүй зоной гэрэл мүхэдэг.
Хуурмаг хүн һайниие олохогүй. Хара мэхэтэй хүн зоболондо орохо.
Эхэ эсэгэеэ хардаһан хүнэй амидаралай дэн унтарха.
Хуулигүй зониие илгаруулдаг ехэрхүү хараса болон бардам сэдьхэл хадаа тэдэнэй нүгэл болоно.
Ерээдүй саг гэжэ байха, этигэл найдабаришни таһархагүй.
Хара һанаатан золгүй байха. Ондоо зондо юу хээ һэм – тон тиимэ юумэн тэдээндэ өөһэдтэнь хүрэхэ.
Тэнэг басагадынь сэсэн басагадтаа хандажа: «Өөһэдынгөө тоһонһоо манда үгэлсыт, зуламнай унтархаяа байна», – гэбэ.
Харин хаан орондо орохо ёһотой байгаад, орохоёо арсаһан хүнүүд харанхы бүрэнхыдэ хаягдаад, уйлаха бархиралдаха, шүдөө хабиралдаха.
Тэдэнэй бузар хэрэгүүд дошхон далайн долгиной хөөһэн мэтэ эли. Тэдэ мүнхын харанхыда байха табилантай, төөриһэн одод мэтэ.