20 Үзэмэй дараһан архи үлүү уудаг, мяха хэтэрхүү эдидэг зоной дунда бү бай.
Үзэмэй дараһан архи хүнэй ухаа балартуулдаг. Үлүүсэ уудаг хүн хэзээдэшье ухаатай байхагүй.
Зугаа сэнгэлдэ дуратай хүн үгырдэг. Үзэмэй дараһан архинда ба хангал тоһондо дурлаһан хүн хэзээшье баяжахагүй.
Зооглохо ехэ хүсэлэн байгаа һаань, хоолойдоо хутага тулга.
Ухаатай хүбүүн Эзэнэй Хуули сахидаг, харин мүргүй зонтой нүхэсэдэг хүн эсэгынгээ нэрэ гутаадаг.
таанад орондонь зугаалан сэнгэжэ, баяр наада дэлгэжэ, үхэр үүсэлжэ, хони гаргажа, мяха эдижэ, үзэмэй дараһан архи уужа байнат. «Үглөөдэр үхэхэмнай магадгүй, тиимэһээ эдеэлэе, ууял!» гэжэ байнат.
Эртэ үглөөнһөө үдэшэ болотор үзэмэй дараһан архи уужа үнгэргэгшэдтэ гай ушарха!
Архиин туулмаг болошонхой, хатуу архи үзэмэй дараһан архитай худхан уугшад гай гасаланда орохо!
өөрынгөө зараса нүхэдые сохижо наншажа, архиншадаар хамта эдижэ, уужа байгаа һаа,
Нэгэ хэды хоноод, бага хүбүүниинь хубита зөөриеэ абаад, холын газарта ошожо, ехээр һэбхиржэ, зөөриеэ үрижэрхибэ.
Нэгэ баян хүн байгаа гэхэ. Магнал торгон хубсаһа үмдэдэг, мүн үдэр бүхэндэ ялагар тологор найр зугаа хэдэг байгаа.
Хүлеэгээгүй байтартнай занга мэтээр тэрэ сагай гэнтэ дээрэтнай буужа таанадые барихагүйн тула үзэмэй дараһан архида шунангүй, хубиингаа хэрэгтэ дашуурангүй, бэеэ эртэнһээ бэлдэжэ байгаарайгты.
Үдэрэй гэрэл туяада ажамидаржа байһан зондо зохихоор өөһэдыгөө абажа ябаял: забхай найр наада хэнгүй, архидангүй, ташаяаралдангүй, зальхайралдангүй, хэрүүл ама гаргангүй, атаархалдангүй байжа үзэел.
Таанадые гансал уруунь татаха аргатай үзэмэй дараһан архи һогтотороо уунгүй, орондонь өөһэдыгөө Һүлдөөр дүүргэгты.
Тиигээд хотынгоо аха захатанда иигэжэ хэлэг: «Энэ манай хүбүүн үсэд, һөөргэдэдэг, манай үгэ дууланагүй, мүнгэ дэмы үригшэ, архинша».