20 Өөрынь үгэ хүүрээр хүнэй зосоо садхалан болохо: хэлээрээ олоһон юумээрээ садаха.
Хэлэһэн үгынгөө үрэ жэмэсһээ һайханииень хүн амасадаг. Харин хуули эбдэгшэд хүсэрхэлөөр амидардаг.
Замһаа хадуурһан хүн үйлынгөө үреэр болоно. Һайн хүн хэһэн үйлэдөө сэдьхэлээ ханана.
Гомдоһон ахаяа бусаахань бүхэ ханатай хото эзэлэгшэһээ хэсүү. Хэрүүл арсалдаан томо суургатай хаалга мэтэ.
Эдэ үгэнүүдые сээжэдээ хадагалжа байбалшни урматай, хододоо хэлэн дээрэшни бэлэн байг.
Үнэнэй үгэ шамда мэдүүлжэ, шамайе эльгээһэн хүндэ зүб харюу үгэжэ шадахыншни тулада юм.