29 Хорон һанаата нүхэдөө уруу татажа, буруу замаар хүтэлдэг.
Тэдэ намайе айһандаа нүгэл хэжэ болохо гэжэ найдаад, тэрээндэ мүнгэ түлөө байна, нүгэл хэһэнэйм удаа тэдэ нам тухай элдэб худал үгэ тараажа, муушалха байгаа.
Һүзэггүй хүн амаараа хүршэдөө хоро хүргэдэг, харин үнэн хүниие мэдэлгэнь абарна.
Үнэн шударга хүн хажуудахидаа газаршан болодог. Нүгэлтэнэй зам өөрыень төөрюулдэг.
Муу һанаатай хүн хэрэлдээ үүсхэдэг, хоб тараагша хүн нүхэдые һалгаадаг.
Нюдөөрөө эмнидэг ба уралаа зуудаг хүн муу юумэ сэдьхэдэг.
Хүсэрхэдэг хүнтэй адли бү боло, тэрэнэй зам бү шэлэ.
Хайрата аха дүүнэрни, таанад энээн тухай мэдэн, болгоомжотой байгты, Бурханиие буруушааһан эдэ хүнүүдтэл адли үндэһэ һууригүй зон бү бологты.
Саул Давидай гэр руу элшэнэрые эльгээн, тэрэниие амадажа, үглөөгүүр алаха гэбэ. Теэд Давидай һамган Михаал Давидта: – Энэ һүни ши ами наһаяа абараагүй һаа, үглөөдэр алуулхаш, – гэбэ.
Саул Михаалда хэлэбэ: – Юундэ ши намайе иигэжэ мэхэлжэ, дайсаниием табижа, тэрьедүүлбэш? Михаал Саулда хэлэбэ: – Тэрэ «намайе таби. Үгы һаашни, би шамайе алахаб» гэжэ хэлээ.
