28 Гансал баяндаа найдагша хүн унаха. Үнэн шударга хүн ургажа байһан ногоон набша мэтэ һалбарха.
Урасхал уһанай дэргэдэ тариһан модондол тэрэ адли. Тус модон асарха сагтаа алим жэмэсээ эдеэшүүлэн асардаг, набшань хатадаггүй. Тиимэ хүнэй хэһэн хэрэг бүхэниинь үлзытэй.
Тэнгэри Тэрэнэй зүб шударгые тунхаглана, юуб гэхэдэ, Бурхан Өөрөө шүүгшэ мүн. [Хүгжэм]
Харин намайе алахаяа бэдэрэгшэд газарай гүн руу шабагдахал!
Баян хүнэй баялиг бэхижүүлһэн хэрэм мэтэ, үгытэй хүнэй дуталга һандархай үлэгдэл мэтэ.
Удаань бүхы арад зоншни гансал зүб шударга хэрэг үйлэдэн байха, газарые хэтэ мүнхэдөө эзэмдэхэ. Намайе алдаршуулхын тула Би тэдэниие таряа, бүтээгээ бэлэйб.
Урасхал уһанай дэргэдэ һуулгаһан, үндэһөө уһан руу татаһан, халуунай шатахада айхагүй модон мэтэ тэрэ болохо. Набша намаань ногоон, бороогүй, хуурай байхада тэрэ айхагүй, үрэ жэмэс тэрэ үгэжэл байдаг.
Харин Бурхан тэрээндэ: «Тэнэг амитан! Энэ һүниндөөл амииешни хороохоёо байна, тиихэдэнь суглуулһан зөөришни хэндэ хүртэхэб?» – гэжэ хэлэбэ.
Баян хүнүүдэй зөөри зөөшөөрөө бүдүүрхэхэгүйень, иимэ мэтын найдабаригүй баялигта найдахагүйень захира, зүгөөр аяшаажа байха юумэ элбэг дэлбэгээр маанадта үршөөжэ байдаг амиды Бурханда найдажа байхыень заабаришалжа бай.