27 Эзэнһээ бэшэрэлгэ ами наһа утадхадаг, хара һанаатанай он жэлнүүд богони болодог.
Арюун нангинтнай Израильда магтуулан, хан шэрээ дээрээ заларан һуунат.
Энэ хадаа Эзэн шударга сэхэ гээшые тунхаглахын тула юм. Тэрэ хадаа хорохо хабсагаймни, буруу юумэн доторнь үгы.
Эзэнһээ бэшэрэл амидаралай ундарал, тэрэ үхэлһөө зайлуулдаг.
Гэм нүгэлгүй хүн абарагдаха болоно. Харин буруу харгыгаар ябадаг хүн нэгэтэ унажа магадгүй.
Тэрэнэй баруун гарта ута удаан амидарал заларха, зүүн гартань алдар суу болон баялиг байха.
Үдэрнүүдые ба амиды ябаха олон жэлнүүдые, амар тайбаниие тэдэ шамда нэмэхэ болоно.
Үдэр хоногшни минии ашаар утадаха, амидаралай он жэлнүүд шамда нэмэгдэхэ.
Нүгэл бү үйлэдэ, галзуу тэнэг бү боло, сагһаа урид үхэхэ ёһотой юм гүш?
Хуули бусаар баяжаһан хүн түрөөгүй үндэгэеэ дарадаг шубуундал адли. Наһанайнгаа түлэг дунда тэрэ баялигаа гээжэ, эсэсэй эсэстэ тэнэг болоод үлэхэ!
Харин Бурхан тэрээндэ: «Тэнэг амитан! Энэ һүниндөөл амииешни хороохоёо байна, тиихэдэнь суглуулһан зөөришни хэндэ хүртэхэб?» – гэжэ хэлэбэ.
Тиигэбэл, Эзэнэй танай үбгэ эсэгэнэртэ, уг удамдань үгэхөөр тангариглан найдуулһан газар дайдада, һүн далайн урдажа, зүгын балай дэлгэржэ байһан газарта, удаан сагта ажаһуухат.