14 Үхэлэй оронһоо таанадые Би абархагүйб, үхэлһөө мултаруулхагүйб. Ай, Үхэл, зоболонгуудшни хаанаб? Үхэл, хадхуураараа зониие хадхан алыш, бултыень усадхыш! Би энээн тушаа оройдоошье халаглахагүйб.
зүб замыень заажа үгэхөөр шиидэжэ, «Нүхэндэ унахаһаань тэрэниие абарыт. Би тэрэниие шиидхэлһээ сүлөөлхэ арга олохоб» гэжэ Бурханай урда зууршалаа һаань,
Гэдэһэниинь хахархай шаазанай эри шэнги, ябахадань газар шорой анзаһаар хахалагдаһан мэтэ болодог.
Өөхөөр тэдэ хушагдаа, бардамлан дуугарна.
Намда хабсагай, аршалалта, намайе абарха найдамтай хэрэм болыт! Та бол минии хабсагай, хэрэмни мүн! Өөрынгөө нэрын тула намайе хүтэлжэ, заажа байгыт!
Зоболонто үдэртэ намайе дуудахадашни Би шамайе абархаб, ши Намайе хүндэлэн алдаршуулхаш.
Харин хорото муу хүндэ Бурхан иигэжэ айладаха: Минии хуули ёһонуудым зарлан, хэлсээем амандаа юундэ байлганаш?
Ишайн хүбүүн Давидай зальбарал түгэсэбэ.
Эзэн Бурхан үхэл хаталые хэтын хэтэдэ усадхаха. Бүхы зоной нюурһаа Тэрэ нулимса аршажа, Өөрын арад түмэнэй нэрээ гутааһан ушарые бүхы дэлхэйгээр зайлуулха. Энээн тушаа Өөрөө Эзэн айладхаа бэлэйл.
Үхэһэн зомнай дахин амидырха! Хумхаа тооһон бологшод һэргэн бодожо, баяртай дуулалдаха. Газар дайдые шүүдэрэй һэргээдэгтэл, Эзэн нүгшэһэн зониие амидыруулха!
Намайе орхижо, буруу харабат. Тиимэһээ Би таанадые усадхааб. Тэсэбэрим һалаа!
Тэрэ хүн Эзэнэй хайра гамгүй һандаргааһан хотонуудтал адли байг лэ! Тэрэ үглөөгүүр ёолоо, үдын тэндэ – байлдаанай абяа дуулаг лэ!
Үдэрэй гэрэлтэ нарые, һүниин һара болон одо мүшэдые Эзэн үршөөгөө, долгидойнь шааятар далайе доһолгоогоо. Тэрэнэй нэрэ болбол Түмэн Сэрэгтэ Эзэн мүн.
Эзэн намда иигэжэ айладхаба: – Хүнэй үри Эзэкээл, дүрбэн талаһаа һалхилжа, эдэ үхэһэн бэенүүд руу ами оруулхыень һалхинда Намайе захирна гээд дуулга. Тиихэдэ тэдэ амидырха.
Хоёр үдэрэй удаа Тэрэ маанадые амидыруулха, гурбадахи үдэрынь бидэ бодожо эхилхэбди, тиигээд Тэрэнэй хажууда ажамидаран байхабди.
Израилиин арад зониие доромжолжо байна, теэд тэдэ Намда, Эзэн Бурхандаа, ханданагүй, туһа эринэгүй.
«Юуб гэхэдэ, хубилдаггүй Эзэнби, тиимэһээ Яковай хүбүүд һүнэхэгүй.
худал зүйл хэлэжэ байха хүн бэшэл Бурхан. Ушар болоод лэ һанаһанаа хубилгаха, уладай хүбүүн бэшэл Тэрэ. Айладаһан зарлигаа хубилгаха юм аал Тэрэ? Найдуулһанаа хубилгахагүйл Тэрэ. Айладаанаал Тэрэ айладаха, айладажа найдуулагшаяа Тэрэ бүтээхэл.
Тэдэнһээ арсахадаа, Бурхан бусад арадуудтай эбгүй байһанаа эбтэй эетэй болоо. Харин Бурханай еврейнүүдые ойртуулбалнь, юун болохоб? Тиигэбэл үхэһэн хүнүүдэй амидырһантай адли байха!
Ушарынь юуб гэбэл, Бурхан шэлэжэ абаһан, буян хэшэгтээ хүртөөһэн хүнүүд тухайгаа һаналаа хубилгадаггүй.
Энэ бэеын майханда ажамидарха сагтаа бидэ дарлалтада ороод байһантай адли ёолонобди. Өөһэдынгөө бэе орхихо дуратай байһандаа бэшэ, харин тэнгэриин амидаралда хүртэхэ дуратай байһандаа тиигэжэ ёолонобди. Тиигэжэ үхэлые амидарал залгиха.
Бүхы юумые Өөрын эрхэ мэдэлдэ оруулха аргатай хүсэ шадалаараа Тэрэ манай ахир һулахан бэенүүдые хубилгажа, Өөрынгөө алдарта бэетэй адлихан болгохо.
Иисүүс үхөөд амидыраа гэжэ бидэ этигэнэбди. Тиимэһээ Тэрээндэ һүзэгтэй наһа бараһан хүнүүдые Бурхан Иисүүстэй хамта хүтэлжэ ерэхэ гэжэ бидэ этигэнэбди.
Бүхы үлзытэй, эгээн эрхим бэлэгүүд дээрэһээ, тэнгэриин одо мүшэдые, нара һарые бүтээһэн, хэзээдэшье хубилдаггүй, тэдэ ододто адли һүүдэр хэзээшье татадаггүй Бурханһаа үгтэдэг.
Бии байһан үхөөшэдөө далай үгөө, бии байһан үхөөшэдөө үхэл, үхэлэй орон хоёр үгөө, тиин үхөөшэн бүхэниие тэрэнэй хэһэн үйлэ хэрэгэйнь хэмжээгээр шиидхээ.
Бурхан тэдэ хүнүүдэй нюдэнһөө гараһан дуһал нулимса бүхэниие аршаха. Үхэлгэ хосоролгошье саашадаа байхагүй, уйдхар гашуудал, орилолдоон бархиралдаан, үбдэлгэ хабдалгашье саашадаа байхагүй, ушарынь гэбэл, урданай бүхы юумэн урдажа ошоо».
Харан гэхэдэмни, сунхигар сагаабтар морин байба. Дээрэнь Үхэл һууба, тэрэниие дахаад, Үхэлэй орон ябаба. Газар дэлхэйдэ һуугаашадай дүрбэнэй нэгэ хубиие һэлмэ жадаар, үлэсхэлэн хооһон байдалаар, үбшэн тахалаар, ан арьяатанаар алуулха хюдуулха эрхэ засаг Үхэлдэ, Үхэлэй орондо олгогдобо.
Юрэдөө, Израилиин Мүнхэ Бурхан айладхаһан үгэеэ эбдэдэггүй, хэһэн хэрэг тухайгаа гэмшэдэггүй. Юуб гэхэдэ, Тэрэ хүнтэй адли бэшэ, гэмшэхэ бэшэ, – гэбэ.