7 «Иигээд лэ Би һаяар ерэхэб! Энэ номой уридшалан хэлэһые сахин бэелүүлэгшэ жаргалтайл!»
7 Иигээд лэ би һаяар ерэхэб! Энэ номой уридшалан хэлэһые сахин бэелүүлэгшэ жаргалтайл!»
Тэрэ абяан намда иигэжэ хэлэбэ: – Хаража байһан юумэеэ ном соо бэшээд, Эфесэй, Смирнын, Пээргэмэй, Тиатирай, Сардисай, Филадельфиин, Лаодикиин һүзэглэгшэдэй бүлгэмүүдтэ эльгээлши.
Энэ ном дотор бэшээтэй Бурханай хэлэһэн үгэнүүдые уншадаг, шагнадаг ба сахидаг хүнүүд жаргалтай, юуб гэхэдэ, саг ойртожо байна.
Обёоржо байгты! Би хулгайшан шэнгеэр гэб гэнтэ орожо ерэхэб. Хубсаһаа бэлдээд, һэргэлэн байһан хүн жаргалтай: тэрэ хүн улад зоной дунда салдаган нюсэгөөр гаража, нэрээ гутаахагүйл.
Нүгэл хэхэеэ болигты! Тиигээгүй һаатнай, удангүй таанадта ерээд, аманһаамни гарагша эритэ һэлмээр николаидуудай һургаал баримталагшадтай тэмсэхэб.
«Иигээд Би һаядаа ерэхэб! Хүн болгониие хэһэн хэрэгэйнь зэргээр шагнаха, хэһээхын тула шагналаа, хэһээлтэеэ Өөртөө абажа ябанаб.
Энэ номой уридшалан хэлэһэн үгэнүүдые шагнагша бүхэндэ иигэжэ дуулганаб: эдэ үгэнүүдтэ ямар нэгэн юумэ хэн нэмэлтэ оруулнаб, энэ ном соо бэшээтэй гай аюулые Бурхан нэмэжэ, бүри ехэ болгохо.
Энэ номой уридшалан хэлэгдэһэн үгэнүүд сооһоо ямар нэгэн юумэ хаһажа хаяа болболынь, тэрэнэй амидаралай модоной үрэ жэмэс эдихэ эрхые, Нангин Хотодо орохо эрхые Бурхан хаһаха. Энэ модон ба энэ хото тухай энэ ном соо бэшээтэй.
Энээниие гэршэлэн баталагша иигэжэ айладана: «Тиимэ даа, Би һаядаа ерэхэб!» Болтогой, Эзэн Иисүүс, заларжа ерэ!
Эзэн Иисүүсэй үршөөл хайрань бултанда хүртэхэ!
Иигээд удангүй ерэхэб. Илалтынтнай аша үрые хэнэйшье абажа ябашахагүйн тула бии байһан юумэеэ шангаар баряад байгаарайт.
Таанад юу абаа, юу дуулаа һэмта, тэрэнээ сахин хадагалжа байгты, нүгэл хэхэеэ болигты! Хэрбээ һэргэлэн байгаагүй һаатнай, Би таанадта хулгайшан шэнгеэр гэнтэ ерэхэб, хэдыдэ ерэһыемни мэдэхэгүйт.