26 Хэн шинии Бурханай болон хаанай хуули бэелүүлнэгүйб, тэрэниие дары түргэн шүүбэрилжэ, толгойн саазаар, сүлэлгөөр, мүнгэнэй ялаар гү, али шорондо хаажа, хэһэн гэмэйнь зэргээр хэһээгты».
Бурхан үйлэ хэрэг ябуулжа, Иудын улад зониие хаанай болон түшэмэлнүүдэй захяа заабари нэгэн хүн шэнгеэр дүүргэхөөр болгобо.
Эзраа, энэ шинии шиидхэхэ хэрэг, бидэ шинии үгөөр ябахабди. Бодожо, зоригтойгоор хэлэ!
Гурбан хоногой туршада хэн тэндэ ерэнэгүйб, ноёдой болон аха заханарай шиидхэбэреэр, гэр бүлэдэнь үзэн ядама хараал шэнгээхэ, харин өөрыень нүүжэ ерэгшэ ниитэ зонһоо холодуулха».
Иигэжэ захирнаб: хэн энэ захиралтыемни дүүргэнэгүйб, тэрэнэй гэрэйнь модон һугалагдажа абтаха, өөрөө тэрэ модондоо һуулгагдан алуулагдаха, гэр байрань һандаргагдаха.
Энэ зарлигыемни эбдэхэеэ һанаһан ямаршье хаан, ямаршье арад байг, Иерусалимдахи Бурханай һүмэдэ сүйд хээ һаань, Өөрынгөө нэрые тэндэ оршохо гэжэ тодорхойлһон Бурхан тэдэниие илгаагүй һүнөөг. Би, Даарий хаан, энэ зарлиг табибаб. Энэ зарлигни тон наринаар бэелүүлэгдэхэ болтогой».
Муу юумэ хэдэг тэдэ юушье ойлгодоггүй юм гү? Хилээмэ эдиһэндэл адляар минии арад түмэниие зооглонол, Бурханиие дууданагүй.
Минии зарлиг иимэ: хан түрымни алишье газар нютагай улад зон Даниилай Бурханһаа айн-шэшэрэн байг лэ. Тэрэ болбол амиды мэндэ, диилдэхэгүй Бурхан мүн, хааншалалгань хэтэ мүнхэ, зонхилолгонь заха хизааргүй.
«Бурханай энэ һургаалай үгэнүүдые бэелүүлдэггүй, тэдэниие сахин дүүргэдэггүй хүн хараалай ехэ хараал шэнгээхэ!» Бүхы арад зон харюусаха: «Болтогой!»