8 Алалсаан боложо байхада би гансаараа үлөөд, газарта унажа, иигэжэ хашхарбаб: – Эзэн Бурхан! Иерусалимда Та иимэ ехээр уурлаа гээшэ гүт? Израилиин бүхы зониие хюдахатнай гээшэ гү?!
Абраһаам Эзэндэ дүтэлөөд: – Муу зонтой хамта Та зүб шударга зониие үгы хэхэ аалта? Энэ зүб гээшэ гү?
Давидай нюдөө нээн харахадань, газар тэнгэри хоёрой хоорондо Иерусалим руу һэлмэ далайһан Эзэнэй Эльгээмэлые хараба; гашуудалай хубсаһа үмдэһэн Давид болон тэрэнэй аха захатан һүгэдэн мүргэбэд.
Үдэшын үргэлэй болоходо, би гэмшэжэ һууһанаа бодожо, дотор гадаргүй хахархай хубсаһатай, үбдэг дээрээ һэхэржэ һуугаад, гарнуудаа өөдэнь һарбайжа, Эзэндээ, өөрынгөө Бурханда зальбарбаб,
Тиихэдэнь би: – Хүсэн Түгэлдэр Эзэн! Мэдэнэ гүт, ямаршье дайн болохогүй, үлэсхэлэн хооһон байдал үзэхэгүйт гэжэ лүндэншэд улад зондо соносхожо байна. Энэ газар нютагта саг үргэлжын амар амгалан байдалые Танай үршөөһэн тухай тэдэ хэлэнэ, – гэбэб.
Эзэн, Та Иудын хан түрэһөө бүримүһэн татагалзаа юм гүт? Сионой зониие үзэн ядана гээшэ гүт? Та маанадые эдэгэшэгүйгөөр юундэ дайраба гээшэбта? Амар амгаланиие хүлеэһэмнай, ямаршье һайн юумэн болоогүй. Эдэгэхэ сагаа хүлеэһэмнай, аймшагтай юумэн тохёолдоол!
Тиихэдэнь би: «Оо, Хүсэн Түгэлдэр Эзэн! Та Иерусалимай арад зониие үнэхөөр лэ мэхэлээт! Амар амгалан байхат гэжэ тэдээндэ хэлээ һэнта, теэд хоолойдонь мүнөө эритэ табяатайл», – гэжэ хэлэбэб.
Минии лүндэн табижа байха үедэ Бэнайяа гэгшын хүбүүн Пэлаатияа наһа барашаба. Би газарта нюураараа унан, иигэжэ хашхаран орилон байгаа һэм: «Халаг, Эзэн Бурхамни! Израилиин бүхы зониие дууһан хюдаха гэжэ байна гээшэ гүт?!»
Гэбэшье би иигэжэ харюусабаб: – Хайрлыт, Эзэн Бурхан! Би өөрыгөө хэзээдэшье бузарлаагүй бэлэйб. Бага наһанһаа хойшо би үхэһэн малай һэе гү, али арьяатанда барюулһан амитанай хүүр хэзээдэшье эдижэ үзөөгүйлби. Сээртэй ямаршье эдеэ хоол баряагүйлби.
Удахагүй таанад Минии уур хилэнгэй бүхы хүсэ өөр дээрээ мэдэрхэт. Хэһэн үйлэ хэрэгүүдэйтнай хэмээр таанадые хэһээхэб, жэгшүүритэй муухай ябадалайтнай түлөө гэм зэмые өөһэдтэтнай амасуулхаб.
Моисей Аһароон хоёр бүхы израильшуудай урда нюураараа газар дэрлэн унаба.
Моисей тэдэнэй хэлэхые шагнажа, уруугаа харан унаад,
– Эдэ хүнүүдһээ таанад холо бологты. Энэ дары эдэниие үгы хэхэм! Моисей Аһароон хоёр нюураараа газар дэрлэн, Эзэндэ һүгэдэн зальбарбад.
Таанадай бүхы нүгэл шэбэлэй түлөө, Эзэнэй урдаһаа муу юумэ хэжэ, Тэрэниие сухалдуулһанайтнай түлөө би Эзэнэй урда дахин һүгэдэн унаад, урид байһандал адляар дүшэн хоногой туршада эдеэ хоол барингүй, уһа уунгүй байбаб.
Иисүүс хубсаһаа таһа татан уряад, Эзэнэй хэлсээнэй ханзын урда нюураараа газар мүргэн унаа, үдэшэ болотор хэбтээ. Иисүүс ба Израилиин аха захатан тархидаа үнэһэн тоборог адхаа.