18 Тэдэ өөһэдыгөө таараар орёон, айжа шэшэржэ байха. Толгойнуудынь хюһаатай, ехэ доромжолуулагданхай тэдэ байха.
Наранай орожо байхада Абрам бүхэ нойрто абтажа, оршон тойронгоо тэрэниие харанхыгаар хүреэлжэ байһандал мэдэрэлдэ абтан хүндөөр нойрмоглобо.
Үнэн байдалаа би бодоходоо, эрхэгүй айн шэшэрнэм.
Хотын эрэшүүлые һэлмэ жада хороохо, баатарнууд дайнда алдалан унаха.
Эшхэбтэр муу байдалда орожо, доромжолуулан һалаха ёһотойбди. Бидэ болон элинсэг хулинсагнай саг үргэлжэ Эзэн Бурханайнгаа урдаһаа нүгэл үйлэдэжэ байгаабди, Тэрэнэй үгэ дуулаагүйбди.
Тэдэ бултадаа толгойгоо хюһанхай, һахалаа абанхай. Гашуудан-зобон, гараа элдэбээр отолоо, хүн бүхэниинь таар үмдэнхэй.
Хээрэ тала руу бү гарагты, харгы замаар бү ябагты. Юуб гэбэл, хаа-хаанагүй – һэлмэ бариһан дайсад, тойроод – аюул!
Эзэн: – Минии арад зон! Гашуудалай хубсаһа үмдэжэ, үнэһэн соо хүльбэрэгты. Ори ганса үхибүүгээ гээһэн мэтэ угаа гашуунаар уйлагты, юуб гэхэдэ, таанадые усадхахаяа ерэжэ байгаашад гэнтэ добтолон орохо.
Толгойгоо халзан болотор хюһаад, гашуудалай шэрүүн таар хубсаһа үмдөөд, тэдэ шам тушаа сэдьхэл шэшэрмэ гашуунаар уйлаха.
Санаартан, гашуудалай хубсаһа нэмэрэн уйлагты. Үргэлэй шэрээдэ үйлэ бүтээгшэд орилогты. Гашуудалай таар хубсаһа үмдөөд, һүниие үнгэргэгты. Ушарынь хадаа Бурханай үргөөдэ эдеэн үргэл, үргэлэй үзэмэй дараһан архи үгы болоо.
Һайндэрнүүдыетнай – гашуудал, дуунуудыетнай хүдөөлүүлгын уйлаан болгохоб. Таар таһардаһанда бүгэдые хубсалуулхаб, хүн бүхэн толгойгоо хюһаха. Ори ганса хүбүүн тухайгаа гашуудаһантай адли ехэ гашуудал болохо, үдэр бүхэн гай гашуудалай үдэр болохо.