17 Эдеэ хоолынь, уһаниинь дуталдажа, зон аргагүйдэжэ, гэм зэмэйнгээ түлөө хосорхо.
Бүһэлэн хүреэлгэ Самарида үлэн хооһон байдал асаржа, нэгэ элжэгэн наян шээкэл сэбэр мүнгэтэ, кабаагай дүрбэнэй нэгэ хуби болохо түүтэйн бааһан табан шээкэлтэ болобо.
Удахагүй, тон һаядаа Би энэ хотодо, тэндэхи хүнүүдтэ гай тодхор эльгээхэб. Иудын хаанда уншаһан ном соохи бэшэлгэ бүхыдөө бэелүүлэгдэхэ.
Гашуудалай тэмдэг болгон, толгой, хүл нюсэгэн ябахагүйт, гасалан уйлахагүйт. Нүгэлэйнгөө түлөө таанад гэмшэн, һанаа алдан ябахат.
Хүнэй үри Эзэкээл, нүгэлэйнгөө түлөө угаа ехээр хэһээгдээбди гэжэ Израилиин улад зон гомдоно. Тэдэ саашадаа амиды мэндэ байхамнай хэлсээтэй гээд маргана.
Хилээмэгүй болгохоб. Нэгэ пеэшэн соо арбан һамгад танда хилээмэ бариха, хилээмэ таанадта шэгнээд үгэхэ, таанад тэрэ хилээмэ эдеэд, садахагүйт.
Таанадһаа үлэгшэд хуули гурим эбдэһэнэйнгээ, элинсэг эсэгын бурууһаа боложо, дайсанай орон нютагта һалаха, үхэхэ.
Хоёр-гурбан хотонуудай улад зон уһа бэдэрэн, хүршэ хото руу ябаад үзөө, теэд тэндэшье уһан элбэг байгаагүй. Теэд таанар Нам руу эрьеэгүйт. Энэ болбол Би, Эзэн, тунхаглана мүн!