29 Израилиин улад зон руу Өөрын Һүлдэ шэнгээн оруулхаб, бэшэ буруу харахаяа болихоб. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхана мүн!
Гэбэшье Бурхан бидэндэ дээрэһээ Һүлдөө дахин эльгээхэ. Тиихэдэнь зэлүүд хооһон газар үрэжэл шэмэтэй болохо, таряалангуудаар баян ургаса ургаха.
Харин Израиль Эзэнээр хэтэ мүнхэдөө абарагдаха, арад түмэниинь эшэхээр, нэрээ гутаахаар байдалда хэзээдэшье орохогүй!
Би тэдээнтэй хэтэ мүнхын хэлсээ байгуулхаб. Һайн юумэ тэдээндэ хододоо хэдэг байхаб, холодохогүйнь тула Намһаа угаа айдаг болгохоб.
Эгээл тииһэнэйнгээ удаа Би номгоржо, уурлахаяа, хилэнтэхэеэ болихоб.
Өөрын амисхал тэдээн руу оруулжа, амидыруулхаб, өөрынь орон нютагта бусаахаб, тиихэдэм Намайе Эзэн гээд тэдэ ойлгохо. Айладхаһанаа заабол бэелүүлдэгби. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Хариин арадуудай дундуур Өөрын арад зониие тараажа, удаань дахин суглуулаад, нэгыеньшье үлөөнгүй гэртэнь бусаахадам, Минии арад түмэн өөһэдынь Эзэн Бурхан байһыем мэдэрхэ.
Иигэжэ таанад Намайе Израилиин дунда байхыем харахат, таанадай гансахан Бурхан, Эзэн мүн гэжэ ойлгохот.
Би Өөрын Һүлдөөрөө хүн бүхэниие нэбтэрүүлхэб. Таанадай хүбүүд басагад зүн бэлиг мэдэдэг болохо, үбгэд хүгшэдтнай зүүдэ зүүдэлхэ, залуушуултнай үзэгдэл үзэжэ захалха.
«Харагты, Иуда ба Иерусалимай хуби һэргээхэ тэрэ үедэ, тэдэ үдэрнүүдтэ
Та дахин маанадаа хайрлахат, гэм зэмыемнай арюудхахат. Нүгэлыемнай далайн оёор руу хаяхат.
Давидай гэр, Иерусалимай зон сэдьхэл даруу номгон болохо, гэмээ наманшалан, нигүүлсэлтэ бодолоор хамаг зондо хандаха гэжэ оролдохо. Өөһэдөө жадаараа сүм хадхаһан хүнөө, Намайе тэдэ хараха, ууган хүбүүнэйнгөө түлөө гашуудажа байһан мэтэ гашуудаха.
Иисүүс Эсэгынгээ баруун талада дэгдүүлэн, найдуулһан Арюун Һүлдэдэнь хүртэбэ, тиигээд Тэрэ Һүлдөөрөө бидэниие нэбтэрүүлээ. Мүнөө таанад энээниие харанат, дууланат.
Бурханай захяа заабариие сахигшад Тэрээнтэй нэгэн хамта байна, Бурхан тэдэнтэй нэгэн хамта байна. Иигэжэл Бурханай бидэнтэй нэгэн хамта байдагые бидэ мэдэхэ аргатайбди, бидэндэ Бурханай заяаһан Арюун Һүлдын ашаар мэдэхэ аргатайбди.