9 Эзэн намда иигэжэ айладхаба: – Хүнэй үри Эзэкээл, дүрбэн талаһаа һалхилжа, эдэ үхэһэн бэенүүд руу ами оруулхыень һалхинда Намайе захирна гээд дуулга. Тиихэдэ тэдэ амидырха.
Газарынь бахаар дүүрэшэбэ, хаанай унталгын таһаг руушье тэдэ нэбтэрэн ороол.
Хойто зүгэй һалхин, хүдэлыш! Урда зүгэй һалхин, үлеэгыш! Сэсэрлиг руум үлеэжэ эхилэ! Һайхан үнэрыень тараажа эхилэ! Инагни, мүнөө намдаа ерээрэй! Минии сэсэрлигтэ ороорой! Тансаг жэмэс бүриһээмни таһалан абажа амасаарай!
Өөрын амисхал тэдээн руу оруулжа, амидыруулхаб, өөрынь орон нютагта бусаахаб, тиихэдэм Намайе Эзэн гээд тэдэ ойлгохо. Айладхаһанаа заабол бэелүүлдэгби. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Тиихэдэм Тэрэ иимэ юумэ тунхаглахыем захираа һэн: – Хатаһан араг яһанууд, Эзэнэй айладхал шагнагты.
Таанад руу ами оруулхадам, амидырхат.
Хараһаар байтарни шүрбэһэн, шандааһан, удаань арһан тэдэ яһануудые хушаа бэлэй. Гэбэшье амин тэдэ яһануудта үгы һэн.
Харин гэнтэ хан түрэнь һандаржа, дүрбэн хуби болон таһарха, уг удамданьшье хүртэхэгүй, урдынхидаал адли шанга засаг тэндэнь байхагүй. Хан түрэнь иигэжэ бутаржа, хариин зондо үгтэхэ.
Үхэлэй оронһоо таанадые Би абархагүйб, үхэлһөө мултаруулхагүйб. Ай, Үхэл, зоболонгуудшни хаанаб? Үхэл, хадхуураараа зониие хадхан алыш, бултыень усадхыш! Би энээн тушаа оройдоошье халаглахагүйб.
– Дүрбэн һалхин гээшэ. Тэдэ хамаг юртэмсын Эзэнэй урда гараад байна.
Һалхин дуратайл газартаа һалхилдаг. Һалхинай һалхилхые мэдэбэшье, хэзээ, хайшаа үлеэхыень таанар мэдэдэггүйт, Арюун Һүлдэһөө түрөөшэд энээндэл адли юм.
Тиигээд Эльгээмэл намда иигэжэ айладхаа: «Ши олон ондоо арадууд, үндэһэ яһатан, элдэб янзын хэлэтэй зон, хаашуул тухай урид мэдэжэ, дахин саашадаа абарал буулгадаг болохош».
Теэд гурба хахад үдэрэй үнгэрхэдэ тэдэ хоёрой досоонь амидарал үгэдэг Бурханай һүлдэ орожо, мүнөөхи хоёрынь хүл дээрээ бодошобо, тиихэдэнь тэндэ хаража байһан хүнүүд айхын ехээр айжа мэгдэбэ.